perzië's wedergeboorte

Daargelaten het geschil betreffende de souveremiteit over de Bahrein Eilanden, zijn de Britsche relatiën met Perzië in orde. Zoo steunt Groot-Britannië ook de onafhankelijkheid van Perzië en de nauwere samenwerking van dat land met de staten van het Midden-Oosten.

Een van Perzië's merkwaardigste triomfen is geweest de bekeering van zijn traditioneelen vijand, Turkije, tot een trouwen vriend. Na den wereldoorlog waren de betrekkingen tusschen de beide landen wegens grensgeschillen zoo gespannen, dat zij niet vóór 1926 een vriendschapsverdrag sloten; in 1928 werd dat gevolgd door een protocol voor nauwe economische samenwerking. Toen in 1929 de grens op bevredigende wijze was vastgesteld, begon er een uitwisseling van beleefdheidsbezoeken door hooge ambtenaren van beide landen. Het laatste en meest ostentatieve daarvan was het bezoek van den Shah van Perzië te Angora en te Istamboel in Juni 1934. De politieke beteekenis van dat bezoek is nog niet aan het licht getreden, maar het scheen een blutbrudergesellschaft te scheppen tusschen de beide dictators, vereenigd in een gemeenschappelijke taak om den vreemdelingen het hoofd te bieden. Er is min of meer sprake geweest van een spoorweg ter verbinding van Teheran met het Turksche spoorwegnet en de Zwarte Zee. Het is echter waarschijnlijker, dat de oude karavaan-route Trebizonde-Tabriz, die onlangs voor motorvervoer is opengesteld, weder in gebruik zal worden genomen, ten einde aan Perzië een korteren handelsweg naar het Westen te verschaffen. De Shah reisde langs dezen weg die toen voor vreemdelingen, den aanlegger incluis, door den Turkschen militairen staf werd afgesloten. Nadat de Shah de begeerde waardeering had verkregen voor Perzië's verrichtingen, keerde hij den 7den Juli naar Teheran terug en begon hij onmiddellijk aan de voorbereiding voor de ontvangst van een tegenbezoek van Mustapha Kemal. De Perzische hoofdstad is nu ijverig in de weer met verbeteringsplannen voor publieke werken — een gemeentelijke electrische centrale, een universiteit, hotels, hospitalen, meer scholen, enz. — om het oog te streelen van den Ghazi bij diens bezichtiging van het werk van den Shah, die evenals hijzelf aan een geheel geslacht het gevoel van eigenwaarde heeft