DE FRANSCHE PERS.*

De Fransche pers is tegenwoordig wel eens het onderwerp van scherpe critiek, zoowel in het eigen land als daarbuiten. De buitenlandsche critiek beweert meestal, dat in Frankrijk zooiets als een onafhankelijke pers niet bestaat, dat alle Fransche couranten werktuigen zijn van de munitie-belangen. Maar deze beschuldigingen zijn enkel versterkte weerklanken van dingen, die gezegd worden in verschillende onderdeden van de Fransche pers zelve, welk feit in voldoende mate aantoont, dat geen van die beschuldigingen geheel naar de letter mag worden genomen. In werkelijkheid kan de positie van de couranten in Frankrijk niet worden vergeleken met die in dictatoriaal geregeerde landen, waar de pers van eiken zweem van onafhankelijkheid is beroofd. Men kan aannemen, dat de staalfabrikanten overwegenden invloed uitoefenen op het beleid van verscheiden Fransche bladen en daaronder werkelijk belangrijke. Maar het zou een groote fout zijn, daaruit de gevolgtrekking te maken, dat zij de Fransche pers in haar geheel in hun macht hebben.

Frankrijk is langen tijd een democratisch land geweest en het is dat nog. Het kweeken en op de hoogte houden van een vrije openbare meening biedt problemen en impliceert eischen, waarmede fascistische stelsels zich het hoofd niet hebben te breken. Volgens een zonderlinge paradox moeten de uiterst slappe wetten, welke het Fransche perswezen regelen, gerekend worden onder de oorzaken, die bijdragen tot den staat van zaken ,waarop thans zulk een critiek wordt uitgeoefend. Het is aan geen twijfel onderhevig, dat de eerbied voor de vrijheid en de onafhankelijkheid geleid heeft tot te

* Ontleend aan Foreign Afjairs, an American quarterly Review, NewYork, January 1935.

W. B. IV. 1935- *5