HEEFT ENGELAND IN PALESTINA GEFAALD?

oorlogstijd in een vijandelijk land dan aan de behandeling van de bevolking van een Mandaatgebied, welks „burgerlijke en godsdienstige rechten" wij op ons hebben genomen te beschermen. Zou het recht er werkelijk onder lijden, als het verzacht werd door barmhartigheid? Het afbreken van huizen in Jaffa, waarbij ongeveer zes duizend menschen dakloos werden gemaakt, werd door den Minister van Justitie in krasse termen veroordeeld. De ondersteuning, door de Regeering aangeboden, was twee piasters (ca. vijf stuivers) per persoon en per dag gedurende zeven dagen. (Vergel. „Palestina en Trans-Jordanië"). Er werden zware boeten opgelegd aan plaatsen, waarop of in welker nabijheid door Arabieren aanvallen waren gedaan. Hebron, een zeer arme stad, is beboet met £ 2000; naar gemeld werd, is het nog bezig de boete af te betalen, die het is opgelegd, na de onlusten van 1929. De Minister van Justitie besliste, dat de boete, aan Gaza opgelegd, ultra vires was geweest. Het opvorderen van levende have, voedsel en graanvoorraden ter gedeeltelijke betaling van boeten, werd door de Engelsche inwoners en allen, die Palestina kennen, algemeen veroordeeld; het is een wreede straf en de soldaten, die tot nu toe terecht populair waren onder de Arabieren, hebben zich gehaat gemaakt, doordat zij gebezigd werden om deze boeten te innen. De Regeering zal groote sommen moeten uitgeven voor ondersteuning in den winter en wegens woningnood van deze verarmde en van hun bezit beroofde Arabieren en in elk geval zal het lijden gedurende den winter, die, hoewel kort, dikwijls zeer streng is, groot zijn.

Dit artikel vermijdt opzettelijk, andere aspecten van Palestina aan te roeren, zooals zijn godsdienstige en historische beteekenis, zijn groote strategische belangrijkheid, zijn groote mogelijkheden voor goed en kwaad voor de geheele wereld; deze dingen moeten niettemin altijd voor oogen gehouden worden, telkens wanneer men Palestina beschouwt. De Russische pelgrims uit de dagen van vóór den oorlog, die geloofden, dat het ware centrum van de wereld lag in de kerk van het Heilige Graf in Jeruzalem, waren dichter bij de waarheid dan zij, die aan Palestina slechts een godsdienstig of sentimenteel of antiquarisch belang toekennen.