EEN ZOON VAN NAPOLEON OP ELBA

jaarden echtgenoot leidde Maria een teruggetrokken bestaan, bevorderlijk voor een sterk ontwikkeld gevoelsleven. De geboorte van een zoon in 1806 deed het patriottische vuur nog sterker in haar opvlammen en het droombeeld verrijzen van een vaderland, waarin haar kind gelukkig en vrij zou kunnen leven. Toen de Fransche Keizer een oorlog tegen Rusland voorbereidde, scheen dit droombeeld werkelijkheid te zullen worden. Schuchter van natuur, zonder eerzucht of behaagzucht, zij het ook vol vuur en geestdrift, vatte zij een aan verafgoding grenzende bewondering voor Napoleon op. Toen zij in Januari 1807 in Warschau kwam, was Maria Walewska nauwelijks achttien. Zij was niet zeer lang, maar een elegante verschijning, hoogblond met groote blauwe oogen en al de bekoorlijkheid vol uitdrukking van het Slavische ras. Zij was des te verleidelijker, daar zij onbewust scheen te zijn van haar schoonheid.

Prins Poniatowski spoorde toentertijd alle knappe Poolsche vrouwen aan den Keizer te veroveren, maar Maria's eenvoud vermocht meer dan de kunstgrepen der coquettes. Misschien ook verhoogde haar oprechte bewondering voor Napoleon de stralende schoonheid van haar oogen. Of werd de Corsikaan getroffen door „het lichte waas van melancholie, dat haar verschijning omhulde" en dat volgens Constant, zijn lijfdienaar, „haar nog verleidelijker maakte"? In elk geval schonk Napoleon geen aandacht aan de bekoorlijke vrouwen, die met hem in aanraking werden gebracht, maar werd hij alleen aangetrokken door Maria, wat hij haar ook zonder dralen meedeelde. Eerst vervulde de gril van den veroveraar diens jonge bewonderaarster met afschuw, maar haar vurig patriotisme won het van alle gewetensbezwaren. De Keizer schreef haar: „O, bezoek mij. Kom! Al uw wenschen zullen worden vervuld. Uw geboorteland zal mij des te dierbaarder zijn als ge medelijden hebt gehad met mijn arm hart." Overreed door Poniatowski, reeds door haar bloedverwanten als souvereine behandeld, verlaten door den ouden Anastasius, die na den slag bij Eylau naar Rome ging, bezweek zij voor Napoleon's aandrang in de hoop het herstel van Polen te verkrijgen.

Wilde eenerzij ds Poniatowski van Napoleon partij trekken