Het Rokndsteeken in Moldau.
Het lijkt mij buitengewoon prettig om gezant in Praag te zijn, omdat een dergelijk hoogwaardigheidsbekleeder hier niet, zooals gewoonlijk, over een doodgewone groote villa beschikt, maar over een waschecht Renaissancepaleis. En daar in Praag de Renaissancepaleizen bij bosjes leeg staan, zijn de gezanten allen vorstelijk gehuisvest, terwijl de kunstwaarde hunner woningen zoo al niet verhoogd, maar dan toch aangenaam geaccentueerd wordt door een up-to-date centrale verwarming. 0 Doch niet alleen gezanten wonen hier in paleizen; ook bakkers, slagers en werkvrouwen.
De woningnood in Praag wordt niet met behulp van moderne, maar van ouderwetsche huizen opgelost! Iedereen in Praag vindt het doodgewoon, dat een boekhouder een paar gebeeldhouwde adelaren boven zijn deur heeft; alleen is de deur niet alleen van hem, maar ook van tien anderen! Boven al deze doorluchtige woningen steekt het paleis der vorsten Schwarzenberg uit, dat met zijn koen gewelfde daklijsten een edel voorbeeld van Florentijnsche Renaissance-stijl is. Achter dit paleis ligt het eerste van de drie burchtpleinen, en over elk plein met de gebouwen rondom ware een boek te schrijven...... In het
Hradschin is ook de woning van president Masaryk; en wanneer men hem vraagt, welk van de vele monumenten hem het liefst is, dan
zal hij u naar een groote marmeren
obelisk naast de St. Veitskathedraal Barok kerkportaal.
met de elementen veel indrukwekkender dan een standbeeld tusschen huizen. Drie merkwaardige beelden verheffen zich boven het water. Ten eerste een zwaar vergulde crucifix,, die ver stroomop- en afwaarts blinkt. Uit het opschrift in het Hebreeuwsch en Duitsch blijkt, dat het beeld op be vel van de rechtbank opgericht werd door een Israëliet, die zich smalend over het kruis had uitgelaten: „Dreymaliges heylig, heylig zu Ehren Christi des gekreuzigten ausz Straffgeld eines wider das heylige Kreutz schmahenden Juden von einem hochlöbl. Tribunal Apellatorium aufgerichtet 1696." Een eind verder staat een gebeeldhouwde steen op de brugleuning met een merkwaardige voorstelling van St.-Jan van Nepomuk, die op zijn rug in het water drijft; hij werd nl. door koning Wenzel in de Moldau geworpen, omdat hij niet wilde verraden, wat de koningin hem gebiecht had! Aan de andere zijde staat een Christiphorus, als altijd eenvoudig maar
mooi, en nier, op een Drug,
buitengewoon op
Een „burgerlijk" Renaissance-paleis.
zijn plaats!
leiden, die een Boheemsch steenhouwer uit vereering voor den president in z'n eentje hakte en polijste en daarna naar Praag liet sleepen als verjaarsgeschenk voor den bejaarden staatsman. 0 Wanneer men een rustig oogenblik wenscht na de vermoeiende omzwervingen door het drukke Praag, dan kan men niet beter doen dan de Wenceslas-kapel in de 14-eeuwsche kathedraal te bezoeken, waar de patroon van het Tsjechische volk begraven ligt, tusschen de pracht van vergulde en met edelsteenen getooide fresco's. Vanaf de burchtterrassen ziet
men honderd torens blinken. De daken zijn donkerrood, en overal zijn tuinen. Wanneer men b.v. Berlijn vanuit de lucht ziet, aanschouwt men niets dan harde werkelijkheid. Maar wanneer men Praag ziet vanaf de borstweringen van den Hongertoren, waaronder vroeger de alchimisten woonden in hun poppehuisjes, tot een wreed koning ze liet ombrengen omdat zij er niet in slaagden de leege schatkist met goud te vullen, dan kan men zich afvragen of dit alles niet een droom is. 0 Want Praag is werkelijk en onwerkelijk tegelijk. 0 Het is lyrisch, zooals verder in Europa alleen nog maar Venetië en, Amsterdam lyrisch zijn: steden om nooit te vergeten en altijd weer met nieuwe verwachtingen naar terug te keeren.
0 0 0
236