KRONIEK.

woesting, die door den leider der antirevolutionair in veler inwendigen mensch wordt teweeggebracht. Genoemde vereeniging vangt aldus aan:

„De antirevolutionaire kiesvereeniging Nederland en Oranje te "Rotterdam verklaart in betrekking tot de voorgestelde uitbreiding van het kiesrecht, dat naar haar gevoelen het beginsel, waarvan het wetsontwerp uitgaat, niet is naar hetgeen de antirevolutionaire partij in haar program als haar streven te kennen gaf."

Hier spreekt bet antirevolutionair bewustzijn. Wel spreekt het flauw, want het ontwerp der Regeering staat lijnrecht tegenover het beginsel der antirevolutionaire partij, daar het ultrarevolutionair is; maar het genoemde bewustzijn spreekt nog te Rotterdam. Daarom wil de kiesvereeniging „nog steeds op huismans kiesrecht blijven aansturen." Deze konkluzie is minder forsch dan men zou hebben verwacht. Aansturen, — waarom niet aandringen, of er aan vasthouden? En dan dat „nog steeds", dat op een andere koers niet alle uitzicht beneemt.

Wanneer wij dan ook verder lezen, wat de kiesvereeniging wil, dan zien wij dat bet met de beginselvastheid der antirevolutionairen treurig is gesteld. Immers wat volgt ?

Waar door velerlei bezwaren invoering van huismanskiesrecht onder de huidige omstandigheden niet wel mogelijk zal zijn, hoopt zij dat door gemeenschappelijk overleg onze antirevolutionaire Kamerleden zullen trachten, het daarheen te sturen, dat het zijn van „gezinshoofd" als kenmerk van geschiktheid en welstand gesteld worde. Aangezien echter de kiesvereeniging uitbreiding van kiesrecht dringend noodzakelijk acht, meent zij, dat het al of niet tot stand komen van het voorgestelde wetsontwerp niet van het al of niet aannemen van het bovenstaande mag afhankelijk gesteld worden.