DB MOEDER. VAN NAPOLEON I.

bijgestaan door hare schoonzuster Gertrude en hare beide dienstboden Mammucia Caterina en Minana Savena, van een zoon. Dat kind heeft een groot hoofd, schreeuwt geducht, is zeer beweeglijk en weldra zuigt het reeds op zijn duimtje. Caterina ziet hierin een goed toeken voor de toekomst. De geneesheer van Madame Letizia, J. Héreau, weet ons als een bijzonderheid te vertellen, dat deze bevalling aan de moeder geen pijn veroorzaakte, en dat het beloop bijzonder voorspoedig was. Maar de kleine maakte groot misbaar en was eerst rustig, toen bij ingebakerd was. Door deze mededeeling komt de overlevering te vervallen, die Napoleon geboren laat worden op een tapijt en wel juist op het hoofd van Cesar. Madame Buonaparte verhaalt zelf, dat men in de huizen op Corsica geen tapijten kende, en zegt terecht met eenige fierheid: „C'est une fable; le faire naitre sur la tête de César! avait il besoin de cela?"

Allerwegen heerschte vreugde over de gelukkige geboorte van dit kind. Vrienden en magen hadden er zich niet weinig ongerust over gemaakt in verband met den tijd, dien de moeder had doorgemaakt.

Wij zullen die moeder niet bespieden in hare overdenkingen, uit vrees van haar te storen.

Haar zuigeling eerst door haar zelf gezoogd, daarna door Camille Ilaria groeit voorspoedig op.

Die Ilaria is niet schoon van uiterlijk, maar zij heeft, wat Madame Letizia voor haar zoon wenscht, Corsicaansch bloed en goede Corsicaansche melk. Wee hem of baar, die „haar kleine," zooals zij Napoleon noemde, te nakwam. Dat ondervond Mammucia Caterina, die trots alle goede hoedanigheden, later door Napoleon op St. Helena beschreven wordt als koppig en twistziek. Zij wilde die kleine Napoleon laten gehoorzamen, hem terechtwijzen, maar daar trad haar Ilaria in den weg, en