PROF. DOEDES ALS LEERMEESTER.

onze preeken, maar omgekeerd onze preeken moeten brengen in harmonie met den bijbel. Hij deed wel en zag niet om. Het was hem om waarheid te doen. Hij was een eerlijk exegeet; en ook bij een professor gaat karakter boven wetenschap. Op zyn eerste leerlingen heeft de exegeet Doedes den diepsten indruk gemaakt. Zyn inleiding tot de Leer van God, gelijk de Leer zelf, moesten toen nog geschreven worden. Wij hadden Scholten en Sehwegler's boeken over de geschiedenis der wijsbegeerte te bestudeeren, en konden daarmeê volstaan. Ik durf niet verzekeren, dat de oudere leerlingen de jongere te dien aanzien hebben benijd.

Laat mij nu hieraan toevoegen, dat wij allen een weinigje bang voor prof. Doedes waren. Als wij meenden, een onberispelijk antwoord gegeven te hebben, dan bleek het vaak, dat wij of iets ongerijmds, of iets onnoozels hadden gezegd. Ik herinner mij nog, hoe iemand die respondeerde, van den prof. ten antwoord kreeg: er zijn meer geleerden, die dat beweerd hebben. De nadruk, die viel op dat woord geleerden, was zeer geschikt om den wensch in te geven, dat men maar gezwegen had. Och, wij werden allen door hem meer dan eens in de engte gedreven, voortgejaagd van den eenen schuilhoek naar den anderen. Wij hadden soms 't gevoel, dat ons onrecht werd aangedaan; dat de grens tusschen scherpzinnigheid en spitsvindigheid werd overschreden; dat de óverduidelijkheid, welke weid nagejaagd, aan de duidelijkheid schade deed.

Maar den schrik hebben wij gekregen voor frazes, en wij hebben geleerd uit eigen oogen te zien, en eerbied te hebben voor de waarheid. — Prof. Doedes was er niet ongevoelig voor, dat men zijn lessen volgde, maar niets was verder van hem verwijderd dan de gedachte , ons tot ziellooze echo's te maken van zijn woord.