VERPLICHT HÏÏLPPRlnririlBann.n

lieden zoo afkeurend gesproken wordt over de prediking van vele predikanten? 6 En wat mag toch wel de oorzaak zijn, zoo mogen wij wel vragen, dat de predikanten, die hunne preeken niet behoeven te schrijven, maar vrij en gemakkelijk een bezielend woord kunnen spreken, zonder het vooraf opgesteld en van buiten geleerd te hebben, tot de uitzonderingen belmoren, terwijl dit onder evangelisten regel is, en velen van die zoo weinig wetenschappelijk gevormde mannen waarlxjk fl.nk, boeiend en bezield weten te spreken, zonder het eerst vooraf „op te stellen?"

„Het is niet ieder gegeven" zegt men, „om te improvizeeren Nu, dit kan niet ontkend worden. Maarhet is dan toch wel wonder, dat de meeste predikanten die „gave met, en de meeste evangelisten die „gave" wel zouden bezitten! 6

Laat men niet zeggen, dat die evangelisten niet zooveel bijzonders zeggen! Waarlijk, ook vele predikanten zeggen in hunne zorgvuldig samengestelde preeken niet altijd zooveel bijzonders!

Er zijn tal van uitnemende sprekers onder de evangelisten, die nooit een preek schreven, en misschien weinig weten van Homiletiek, maar die hun gehoor

iTzien. ' ^ °ntr0eren' Cn die ™ht °P h-

Naar het ons voorkomt ligt de oorzaak van dit verschil daarin, dat predikanten niet, of nagenoeg niet, en evangelisten wel praetisch gevormd zijn.

De meeste evangelisten zijn begonnen, hetzij als bijbelcdporteur, hetzij als onderwijzer op een zondagschool, om nU en dan eens „een goed woord" te spreken. Zij hebben vrijmoedigheid verkregen. Zij zijn gewoon ge worden hunne gedachten, al sprekend, onder woorie/te brengen. Zij hebben geleerd over verschillende onder-