VERHALEN OP DEN KANSEL GEBEZIGD.

predikatiën verwekten. Het volk hoorde hem gaarne; zijn levendige anecdoten trokken vooral de aandacht. Niet alle zouden ons voldoen, omdat ze niet in den smaak van onzen tijd zouden vallen; enkele zijn echter treffend en leerrijk. Zie hier een tweetal:

„Ik wil u een aardige geschiedenis van een monnik vertellen. Een Capucijner monnik, die in een district rondreisde, hield geregeld overal dezelfde preek, namelijk over de Tien Geboden. Iemand die deze predikatie reeds dikwijls bad gehoord, zeide tot den dienaar van den monnik, dat zijn beer: „Broeder Johannes met de Tien Geboden'' genoemd werd. De dienaar, die niet gaarne zijn meester hoorde bespotten, raadde hem aan over iets anders te prediken. De monnik antwoordde echter: „Vermoedelijk kunt gij dan de 10 Geboden wel opzeggen, daar gij ze reeds zoo dikwijls gehoord hebt". „Gewis" zei de dienaar „dat kan ik u verzekeren". „Laat mij hooren" antwoordde zijn meester. Toen begon hij: „Trotschheid, gierigheid, ontucht" en zeide de doodzonden op, in plaats van de Tien Geboden. Zoo zijn er velen in dezen tijd, die het oude Evangelie moede zijn; zij willen gaarne iets nieuws hooren en houden zich volkomen bedreven in het oude, ofschoon zij er niet veel meer van weten, dan deze dienaar, van de Tien Geboden."

„Van den H. Antonius, die in de woestijn een streng godsdienstig leven leidde, lezen wij het volgende: Op zekeren tijd kwam tot hem een stem: „Antonius, gij zijt niet zoo volmaakt als een schoenlapper die in Alexandrië woont". Toen Antonius dit hoorde, stond hij op, nam zijn staf, en ging naar Alexandrië waar hij den schoenlapper vond.

Deze was verbaasd een zoo eerwaardigen vader in zijn huis te zien komen. Antonius zeide tot hem: „Komaan,