BB EERSTE APRIL.

uit dc lijdensgeschiedenis van onze Heiland wil gedacht hebben.'

Poisson d'Avril, zoo meent men, zoude eigenlijk moeten luiden: passion d'Avril en het gebruik waarover wij spreken zoude in verband staan met het verhaal van Lucas (23 : 7 vv.). Pilatus verstaande dat Jezus uit liet gebied van Ilerodes was, zond hem henen tot Herodes, die ook zelf in die dagen binnen Jerusalem was. En als Herodes Jezus zag, werd hij zeer verblijd want hij was van over lang begeerig geweest hem te zien, omdat hij veel van hem hoorde. En met zijne krijgslieden hem veracht en bespot hebbende, deed hij hem een blinkend Meed aan en zond hem weder tot Pilatus.

Die smadelijke heen- en wederzending van den heilige, geeft den man des volks aanleiding, om te klagen, wanneer hij niet spoedig wordt geholpen en van dezen ambtenaar naar dit kantoor en van dit bureau weder naar dien Secretaris wordt gestuurd, dat men hem van Pontius naar Pilatus zendt. Ik vermoed eerder omdat hij Pontius Pilatus voor twee mannen houdt, zooals wij dikwijls bij de geloofsartikelen hooren opzeggen: „die geleden heeft onder Pontius en Pilatus," dan omdat hij met wijsgeerige beschouwing eene tweeslachtigheid opmerkt in den op twee gedachten hinkenden landvoogd.

Acht het niet te onmogelijk eene spotternij met het heilige, dat dit droevige tooneel zoude hebben kunnen aanleiding geven tot het dwaze gebruik van den eersten Aprilsdag. De kerkgeschiedenis verhaalt ons in dit opzicht zonderlinge dingen. Het Christendom der middeneeuwen, zich schikkende naar heidensche denkbeelden en oude volksgebruiken, die het aanwezig vond, nam die in zich op. Men vermengde het heidensche en het Christelijke, en ook het allerernstigste met het allerdwaaste. De verhalen van het Pascha des lijdens en der