KRONIEK.

Te Leeuwarden is men uiteengegaan na te hebben gezongen: „Zijn naam móet eeuwig eer ontvangen!'' Men meende inderdaad iets te hebben verricht tot eer van God.

Wij wenschen er den Heer Lohman geluk meê , dat hij is ontkomen aan het bondgenootschap met een kring die aan valsche leuzen en onwaarachtige beschuldigingen een groot deel dankt van haar succès. Hartelijk hopen wij, dat ook verder aan hem het woord vervuld zal worden: Het licht is gezaaid voor den oprechte van harte.

Te Maastricht is onder de glasslijpers, werkzaam aan de fabrieken van den Heer Regout, een werkstaking uitgebroken, waarmede zich vele landgenooten buiten Limburg zeer druk bezig houden. Zelfs hebben eenige mannen van minder of meerder sterk gekleurden radicalen tint zich bereid verklaard giften te ontvangen voor de „stakers." Het resultaat van die oproeping staat in een eenigzins scheeve verhouding tot de kracht van haar sprake. De Heer Mr. Kruseman toog naar Maastricht, om in loco alles op te nemen, en schreef er in den breede over in Jiet Handelsblad.

Laat ons hier het uitspreken, dat wij voor de firma Regout niet de minste sympathie gevoelen. Sinds wij indertijd de verklaringen gelezen hebben door een harer leden afgelegd voor de Commissie van enquête, praeses de Heer Mr. Verniers van der Loef, hebben wij ons nooit verheugd, als wij hoorden van eenige bestelling aan die firma gedaan. Wij moesten ons eigenlijk allen voornemen, nooit eenig fabrikaat van deze cynische Heeren te koopen. Hier zou „boycotten" een daad van rechtvaardigheid zijn.

Maar desalniettemin gaan wij niet staan aan de zijde van hen, die het opnemen voor „de stakers." Wij hebben