4 50

DE REVUE DER SPORTEN.

VIERKLEUR.,*-"

IS het HOLLANDSCHE FABRIKAAT BIJ UITNEMENDHEID.

De Driedaagsche Afstandsmarsch.

Ramplanplan.... hij is getippeld. Ramplanplan.... de pret is uit. Ferm cic zolen op de keien, armen gezwaaid, tamboer voorop, hoempapa, fanfaremuziek, vlaggende dorpkens, enthousiaste burgervaad'ren, een Stadion vol feest-gerucht, wimpel-gewapper, hoezee's, en thans bij enkelen knikkende knieën, stijve been-peezen, maar een luchtig, een vroolijke geest.

We kunnen dit zeggen : de Afstandsmarsch is een succes geweest.

Maar inmiddels denkt lang niet iedereen er zoo over. En 't is daarom, dat ik deze regeltjes pen. Primo zijn er menschen, die dit evenement zijn gaan vergelijken bij den Duitschen Gepackmarsch. En diegenen mopperen, dat onze piou-piou's met leegen ransel, met leege patroon-tasschen lang 's Heeren wegen traden. Laat ik dien mopperaartjes een injectie-spuitje helderheid in 't brein geven! Nooit en te nimmer is er sprake geweest, dat de deelnemers zwaar bepakt den tocht zouden volbrengen. Reeds van den aanvang af is er op gewezen, dat hier meer bejaarde Landweermannen zouden mededingen, en dus eenige verlichting van de taak gewenscht zou zijn. Zoo is de stand van zaken ! Dat vooral degenen, die zelfs de gedachte aan gesmokkel der deelnemers niet uitschakelden, dit eens terdege bemijmefen!

Secundo piekerden meerdere burgertjes en zelfs aan honk gebleven soldaatjes er over, waarom de heer Brands als eenige burger medelicp. Ook in dit opzicht zal helder licht glanzen. De heer Brands is lid der Centrale Sportcommissie. Hij liep dus in die hoedanigheid mee. Daar had hij ten volle recht op. Hij was zelfs de eenige deelnemer, die zwaar gepakt van start ging en de finish bereikte. Waarom hij dat deed? Om het onderscheid te leeren tusschen een 35 K.M. zwaar

gepakt wandelen, hetgeen hij thans deed, en 55 K.M. ongepakt, hetgeen hij voor jaren verrichtte. De uitslag was, dat hij deze 35 K.M. met zwaren ransel en van blokken voorziene tasschen als het stevigst karweitje beoordeelt. Dat tenslotte deze pionier voor de Kracht-sport door deze prestatie zijn sport-broeders een schoon voorbeeld gaf, een voorbeeld, dat de worstelaar en ge.wichtheffer ook nog aan andere sporten moet en kan doen, dat zal wel niemand hem euvel duiden, integendeel, van harte toejuichen.

Hoe ik nu persoonlijk dezen Afstandsmarsch geslaagd acht? Ik zal 't u verhalen, ami lecteur. Kijk eens : voor den jeugdigen, getrainden sportsman cn soldaat is zulk een toer verre van een kracht-toer. Temeer, waar het bittere van vermoeienis hier werd verzonnigd — en dat soms al te veel — door hulde-muziek, fijn nachtleger en rijst met bessensap. Ik wil hier mede zeggen, dat in de harde praktijk nog andere, zwaardere eischen worden gesteld. En in dit opzicht verkiezen meerderen de Afstandsmarschcn, destijds door den Weerbaarheids-voorstander Dr. Meijers geleid, die alle comfort en opluistering bande. Deze Afstandsmarsch is voor den geoefenden sportsman, voor den soldaat te velde te zeer luxe geweest.

Maar waar wij hier te doen hebben met Landweermannen hoofdzakelijk uit de forten, menschen, die over het algemeen geen gelegenheid hadden tot ferme training, daar lijkt ons dit evenement als welgeslaagd. En waar ik om dien reden al geen kwaad van den marsch wil zeggen, daar lust het mij in 't geheel niet, waar het hier een eerste proefneming gold en eerste proefnemingen eerder op vervolg kunnen rekenen, worden zij in dier voege gecritiseerd. Men vatte dan ook mijn opmerkingen niet op als die van Nurks den Mopperaar ! Men beschouwe ze eerder als poging tot steun bij verbete¬

ring, gaan weer de militairen onze forten langs. DAAN VAN ASPEREN.

Sport-excessen.

Het volgend briefje bereikte ons. Nomina sunt odiosa. Om redenen van piëteit zullen wij dan ook den naam van den inzender achterwege laten. Desniettemin acht ons afstraffing in het publiek noodzakelijk.

Daar ons plan is het Kampioenschap van Nederland op den Sandow te verwerken verzoek in U mij de kosten van een advertentie voor een oproep tot deelnamen aan deze wedstrijd op te geven. Ik wilde die advertentie goed geplaats zien en van flinke afmeting. Gelieve mij bij Uw opgave een door U ineengezette advertentie over te zenden.

Welnu, dat herinnert eenigszins aan de hardloopwedstrijden van 100 K.G.kolossen, die men destijds in het Haagje ging uitschrijven. Het Kampioenschap van Nederland op den „Sandow", en dat uitgeschreven door particulieren! Waar blijven we, als dat zoo doorgaat? We krijgen tenslotte nog kampioenschappen in kienen, in kippen-plukken, in 't beentje lichten of 't paling-stroopen, en dat georganiseerd door Jan en Alleman. Voor de zooveelste maal wijzen wij er nog eens op, dat slechts de erkende sport-bonden recht hebben kampioenschappen van Nederland uit te schrijven. Recht, ja, recht hebben ook particulieren het te doen. Maar zij loopen dan kans geboycot te worden door de officieele sport-wereld, door de sport-pers, welke het met voornoemde bonden en hun arbeid wel meent. Dit Sandow-kampioenschap is sportieve kwakzalverij. En daarvoor sluiten wij onze kolommen. De, op Sandow-kampioenschappen beluste, meneer moet zijn festijn maar binnenkamers organiseeren. Dat is minder gevaarlijk ! En minder onverkwikkelijk!