DE REVUE DER SPORTEN.
595
Wij zouden geneigd zijn onder bovenstaande illustratie te schrijven: Het mooist gelegen voetbal-veld van Nederland. Want werkelijk — fraai zijn de terreinen van H. F. C, H. V. V., Vitesse enz., maar een voetbal-grond, als hierboven afgebeeld, is een waar dorado. Wie de gelukkige bespeelster is van dit veld? De V. V. Valkenburg! Het terrein is gelegen aan den Houthemerweg in het schoone Limburgsche plaatsje. De foto werd genomen vanaf het balkon van het bekende Hotel Prinses Juliana. Op den achtergrond ziet men het beroemde rotspark, waarin het openlucht-theater geiegen is. Midden tusschen het geboomte aanschouwt men het restaurant, terwijl links de tennis-banen zichtbaar zijn. In deze Illustratie zijn gewis natuur en
sport vereenlgd.
Roddel=Iand.
Roddel-land is 'n lief land met lieve menschen, en je kunt die lieve menschen geen grooter ongenoegen doen dan 'n monsieur arrivé te worden, veel geld te verdienen. Dan deug je niet. Dan is er iets aan je loos — wat weet niemand — en dies: de lieve menschen bekletsen en bekladden je.
Ik ken zoo iemand in Roddel-land. Z'n grootste gebrek is, dat hij werkt en kopeken verzamelt. Men heeft nu om den man een web van mysterieuse geschiedenissen geweven, verhalen, die niemand gelooft, en des te ijveriger rond vertelt.
De ongelukkige kreeg op 'n onzalig moment den inval, in Roddel-land 'n elftal Engelsche voetballers te importeeren. Hij noodigde die sportsmen voor 'n paar liefdadigheidswedstrijden uit, hetgeen hem een lieven duit kostte. Wat hij er mee beoogde? Misschien wat eer, alsof die hem ooit deelachtig zou worden in Roddel-land! Misschien 'n paar nieuwe connecties, hetgeen men hem ten eeuwigen dage zou kwalijk nemen, want in Roddel-land doet men niet aan sport terwille van connecties, terwille ' van het êigën-ik. Inmiddels: de ongelukkige zette door.
Hij vroeg menschen met namen, die klonken als een pendule, voor een regelings-commissie- Hij vroeg menschen met namen, die klonken als een klok, voor een eere-comilé. Zelfs de vice voorzitter van den voetbalbond van Roddel-land zetelde in dit college.
Dit laatste nam niet weg, dat de bewuste voetbal-bond de toestemming weigerde voor de wedstrijden, die georganiseerd werden voor de liefdadigheid. Waarom die weigering? Pfui, men is in Roddel-land niet openlijk genoeg om zulks te vermelden. Maar men vermoedt, dat men weigerde, omdat „hij" 't was, de man, die werkt en geld verdient, hetgeen op deze onheilzame plek blijkbaar gelijk staat met een slechte reputatie. Want — dit stel ik onomstootelijk vast — positieve dingen, minderwaardige dingen kon men den organisator in spe niet verwijten.
Slechts: men fluisterde, en
men fluisterde eigenlijk niets!
Nu komt echter nog het fraaiste. Kijk, als ik iemand te minderwaardig vind om mee in connectie te treden, dan negeer ik dien iemand, dan bouw ik zeker niet voort op de connecties, die die zekere iemand maakte. De voetbalbond van Roddelland, inconsequent in de weigering, en af gaande" op lasterlijke on-dits, stapelde een nieuwe absurditeit op
de eerste. Men gaf den zekeren iemand te verstaan: trek je terug, dan nemen wij je zaakje over. De zekere iemand was helaas zoo — noem 't onbenullig of slap of sportief — om te retireeren. En de voetbalbond van Roddel-land zette de zaak van den minderwaardig geoordeelde, door middel van een filiaal-houdster, op denzelfden voet voort. Men verleende toestemmingHet toppunt!
Waar Roddel-land ligt? Men zal 't gemakkelijk raden. Wanneer het gebeurd is? Bloeimaand 1919! Wie de man in kwestie is? Het gaat niemand aan. Verkondigde ik het, dan zou de voetbalbond van Roddelland misschien nog oorzaak zijn, dat andere en nieuwe leeghoofden voortborduren op de on-dits, ten nadeele van een persoon, die dit nadeel niet mag treffen. Ik schrijf dit dus in zuiveren fantasie-stijl. De heeren van den voetbalbond, de kleinzieligen onder deze bestuur der en, zullen mijn geschrijf echter lezen en begrijpen. Dat is mijn doel.
Laat ik hun dit nog zeggen: deze heeren hebben zich ontzettend geblameerd, en daarmee het geheele bestuur van den voetbalbond van
Roddel-land.
Doux schen■■
pays! Met lieve men-
BOB.-