DE REVUE DER SPORTEN.

(k!9

H. R. SMITH

Keizersgracht 6, Amsterdam

Telef. 34163

Hoort de wedstrijd-uitslagen met de

„RADIOMOBILE"

„Dat is tc zesgen: later, toen ik als speler afgedaan had. Bij mijn afscheid werd ik ecrelid en korten tijd daarna kwam ik in het bestuur, zooals m.i. ook de rechte weg is. Zoolang je spelen kan, speel dan en daarna pas in het bestuur. Tegenwoordig denken de jongeren veel te gauw, dat ze alles kunnen: voetbal leer je niet zoo in 'n dag of wat en ik vind, dat 'n speler van 30 of 35 jaar nog best mee kan, je bent dan nog in je volle kracht en je hebt dan zooveel ondervinding, dat je precies weet, hoe je spelen moet. Ze beschouwen iemand veel te gauw als veteraan en de ouderen in 'n elftal kunnen door verstandige leiding de jongeren vooruit helpen. Jonge krachten zijn goed, maar niet met 'n heel elftal tegelijk; de spelers, die al 'n jaartje meeloopen, kunnen bij een geleidelijke verjonging van 'n ploeg nuttiger werk doen. Bij Blauw Wit is in het begin van dit seizoen dat vraagstuk van oudere en jongere spelers heel scherp naar voren gekomen; aanvankelijk wilde men alle oudjes wippen, doch tenslotte werd het een combinatie van jong en oud. Ervaren spelers met wat menschenkennis, kunnen heel nuttig werk verrichten voor 'n club."

„Even goed als 'n Engelsche trainer?" vroegen wc.

Even aarzelde v. d. Kluft, toen antwoordde hij bevestigend en voegde er aan toe: ,,'n Trainer moet zich vooral nuttig maken voor de lagere elftallen; daarin kan hij de jongere krachten ontwikkelen, en de leiding' meer tot hun verstand brengen, want als de spelers een maal in het eerste elftal

zitten, nemen ze niets meer aan. Trouwens, 't materiaal in 't eerste is voor hij 't materiaal, dat er is en in de lagere elftallen en in kleinere clubjes ziet hij materiaal, dat hij vormen kan."

„Vindt U, dat tegenwoordig de animo om te oefenen vermindert?"

„Ja" antwoordde v. d. Kluft uit den grond van zijn hart, „die vermindert bar. Vroeger hadden we eigenlijk nooit genoeg van voetballen; in den tijd, dat ik lid was van Swift en Holland, kwamen dc spelers Zondagsmorgens om acht uur al den bal bij me halen — ik was ballenbewaarder toen — en ze bleven zoo'n heelen dag op 't Koninginneland. Na de match gingen ze nog wat „hoog keien", waarbij het was: hoe hooger, hoe mooier, 'n Wedstrijd van anderhalf uur was hun niet voldoende, voor en na de match gingen ze nog wat trappen. Kom daar nu eens om! Maar er is ook 'n belangrijke reden voor die vermindering der animo in de groote steden: de velden liggen te ver buiten de stad, 't is voor velen te lasting om 's avonds even te gaan oefenen. Neem me zelf eens: ik zou graag nog 's zomersavonds eens 'n balletje trappen, maar om van mijn huis in de Nicolaas Beetsstraat naar het ocfenvcld van Blauw Wit bij het Nieuwediep te komen, kost me 'n halven avond en zoo zijn er meer. Daar is weinig aan te verhelpen natuurlijk, maar het feit is er. De kleinere clubjes, die meer buurtvercenigingen zijn zooals in mijn tijd Swift en Holland, hebben 't in dat opzicht wel eens wat gunstiger, als zc 'n terrein weten te bemachtigen,

dat dicht bij de woningen van al hun leden ligt."

We spraken nog even over v. d. Kluft's loopbaan als internationaal: vier keer heeft de stoere Blauw Witcaptain in het Oranjeshirt gespeeld: te Kopenhagen (1—1), te Hamburg (0—0) en in Amsterdam tegen de Franschen (8—1) en de Belgen (1—1). Bij dezen laatsten wedstrijd was hij tevens aanvoerder en de N. V. B. offreerde hem als herinnering daaraan een groote foto van Swartenbroeckx en hem voor den wedstrijd, welke foto in de linkerbenedenhoek van deze pagina is gereproduceerd. Verder nog Zwaluwcnwedstrijden, de Onafhankelijksbekcr te Rotterdam, wedstrijden van het Amsterdamsche elftal enz. Momentcel maakt v. d. Kluft nog deel uit van commissies in N.V.B. en A. V. B.; wellicht gaat hij ook nog eens de scheidsrechtersfluit hanteeren.

„We hebben het nu zoo veel over Blauw Wit's verleden gehad, wat denkt U wel van Blauw Wit's toekomst?" aldus onze laatste vraag.

De oud-aanvoerder der jubileerende Zebra's keek peinzend naar het plafond. „Daar is niet veel van te zeggen" kwam hij eindelijk „in de toekomst van ecu voetbalvereniging heeft het toeval veel in te brengen, maar ik hoop, dat Blauw Wit weer net zoo'n prettigen tijd gaat beleven als gedurende de jaren, waarin ik het genoegen had er voor te spelen. Iets beters kan ik zc waarlijk niet toewenschen."

A. E.

Links: v.d. Kluft als aanvoerder van het Nederlandsche elftal tegen België in 1923; rechts: zijn afscheid als actief voetballer op 11 Mei 1924 in het Stadion, waar hij door zijn club gehuldigd werd.