SPORT IN BEELD/DE REVUE DER SPORTEN

HET OLYMPISCH VERSPRINGEN

Verbluffende zelfbeheersching van Jesse Owens

Hij springt tweemaal achtereen 8.06 m.

EEN DER MERKWAARDIGSTEOLYMPISCHE KAMPEN TOT DUSVER!

N,

log niet zoo heel

lang geleden achtte men het algemeen onmogelijk, dat iemand in staat zou zijn bij het verspringen de 8 Meter te bereiken of te passeeren. Eerst in den laatsten tijd, toen men al dichter en dichter bij de 8 M. kwam, werd het duidelijk, dat men ten slotte óók die grens zou weten te passeeren, doch men was het er wel over eens. dat de man, die

daarin zou slagen, een wereldrecordhouder op IBBBBBBBB de 100 M. moest zijn en tevens een voortreffelijk *' ' springer. De eenige, die hiervoor in aanmerking kon komen, was dus Jesse Owens. Hij zou verleden jaar reeds eenmaal de 8 M. zijn gepasseerd, doch dit wereldrecord werd tot dusver niet erkend *). Het stond nog steeds met 7.98 M. op naam van den Japanner N a m b u. Als er ooit een kans zou zijn om dit wereldrecord te verbeteren, dan was het thans, nu J e s s e O w e n s als sprinter vrijwel niet te slaan was. Dat de neger het Olympisch kampioenschap verspringen zou winnen, stond wel vast, doch het was de vraag of hij het wereldrecord zou verbeteren!

De eindstrijd om het Olympisch kampioenschap is een der merkwaardigste kampen geweest, die we tot dusver op dit gebied hebben meegemaakt. De Duitscher L e i c h t u m begon met een sprong van 7.43 M. Hij was tot dat moment de eenige, die zijn prestaties van de voorwedstrijden verbeterde. Geen der andere springers slaagde daarin.

Toen kwam de voorlaatste sprong. Daarin sprong de Duitscher Long 7.87 M. waarmede hij het door Jesse Owens gemaakte Olympische record bereikte. Deze prestatie werd natuurlijk door de

WERELDKAMPIOEN GEEFT EEN REPRISE VOOR LENI RIEFENSTHAL.

Duitsche toeschouwers

begroet.

O,

nmiddellijk na Long

moest Owens springen. De neger had niet de minste last van zenuwachtigheid, rustig wandelde hij naar den start, als een kogel schoot hij uit de „holes" en met een machtigen sprong, hoog door de lucht, waarbij hij onberispelijk neerkwam,

.■ overtrof hij Long met 7 c.M., waardoor hij het Olympisch record op 7,94 M. bracht.

L e i c h t u m sprong hierna 7,73, een prachtige sprong, doch de concurrentie was

zóó sterk, dat hij hiermede niet eens

de derde plaats bereikte. In de voorwedstrijden had n.l. de Japanner T a j i m a reeds 7,74 gesprongen. En toen kwam de laatste sDron? van lesse Owens, ^ijn

laatste kans om op dit tournooi een

te maKen.

op

dat ae lunddn

Ce ra tl zijn eindspurt deed in de 5000

M., die hij op prachtige wijze won, h,,, Jesse Owens in starthouding gereed voor zijn sprong. Weer een geweldige sprint, een mooie afzet en hoog door de lucht vloog de neger naar het wereldrecord' Onmiddellijk bij het neerkomen, barstte reeds een gejuich los, hij had verder gesprongen dan L o n g. Een oogenblik spanning en toen verkondigde de luidspreker, dat hij 8,06 M. had bereikt en daarmede het Olymp.record had gebroken! Het geheele stadion bracht den neger een ovatie voor zijn prachtige prestatie. Het was een gebeurtenis, zooals men slechts zelden zal beleven.

M,

en beweert wel, dat Owens zijn

beste prestaties alleen kan geven op het

Dat komt ervan!

Er zijn vele oude en bochtige grachtjes in de Jordaan. Ze munten niet uit door de effenheid van hun plaveisel. O, nee! De bestrating is er een van ouderwetsche, grillige hobbelkeien; grijs en vuilgeel.

Halverwege een dier grachtjes stond een troep jongens. Viertienjarig, vijftienjarig. In plusfours, dè dracht van iederen Jordaanbranie met zelfrespect op 't oogenblik. Twee van de troep hielden 'n zwart end band gespannen tusschen zich in — een stuk boorlint.

Een derde had een padvindersfluit achteloos in een mondhoek hangen, terwijl hij op een vervaarlijken knol van 'n familiehorloge keek.

Een snerpend fluitsignaal. Dwars door den zomeravond.

In een vage verte ergens bij een brandmelder springt een jongensfiguur op. Zijn gele haardos wappert. Z'n zware spijkerschoenen ratelen over de keien als hij komt aanhollen. Z'n oogen staren star vooruit, z'n plus-fours pijpen waaieren zonderling om z'n beenen en z'n armen maken vreemde rukbewegingen.

Zoo loopt hij tegen het boorlint op.

De padvindersfluit inspecteert het familiehorloge.

Da's rekór, zegt-ie, vaaf sekonde voor

Haan, jonges!"

Hein recordhouder van de Jordaangracht,' steekt z'n handen in z'n zak. Zijn dag is goed.

oogenblik dat dit noodzakelijk is. Dat was

blijkbaar hier niet het geval.

Onmiddellijk na zijn recordverrichting sprong hij namelijk nóg eens op verzoek van Leni Riefenstahl — die hier eenige honderduizenden meters Olympische film maakt. Wéér een zelfbeheersching die bijna onwezenlijk lijkt. Wéér een afzet als een strak gespannen veer, die uit een springt. Weer één adembenemende sprint, wéér een sprong naar voren en naar boven, wéér een gejuich, dat zelfs de trommelvliezen van een stokdoove bedreigt — en weer, tot op de millimeter, een sprong van 8.06 M.

Een zoo merkwaardige herhaling kent zelfs de veelbewogen athletiekhistorie tot heden nog niet!

*) Het is juist dezer dagen gehomologeerd. ' Red. R. d. S.

poets dus met °

IVÖRÖL

De Nederlandsche tandpasta

9