— 69

geschiedde voor zijne dochter Benedicta of Hildewardis, terwijl er ook later de moeder, Ansfrid's gade Hilsundis, een vreedzaam einde harer dagen ging afwachten. Ansfrid nu was een graaf van aanzien, die zijn keizer mee ging kronen in Rome en niets is natuurlijker dan dat, toen zijne gemalin zich bij hare dochter in geestelijke afzondering terugtrok, het gestichte monasterium een hoogeren luister kreeg en omringd werd met den vorstelijken eerbied haar en haar geslacht weleer bewezen. Want toen later aanzienlijke giften de abbatia ook materieelen rijkdom kwamen brengen — ik denk hier aan de gift van 2 Juni 1007 door Koning Hendrik — groeide er uit de hoogheid van een vorstelijke abdije, met de souvereiniteitsrechten van een onafhankelijken potentaat. Maar de bewijzen hiervan waren of te loor gegaan of hadden nooit bestaan, toen er bij conflicten over macht de eigenaardige regalia in het spel kwamen en deze laatsten, die toch van den Keizer of Koning moesten komen, werden aangevochten. En wat zien wij nu in deze documenta imperalia, waarvan de origine onbekend is: dat een 26 jaren vóór de zoogenaamde stichting, Keizer Otto het recht geeft van tolen markt met den muntslag aan Ansfrid, zonder te zeggen voor welke landen dit moest gelden. In zoo'n absoluten vorm werd nooit een hoogheidsrecht gedelegeerd en is het aan te nemen, dat deze documenta Activa zijn om de even zoo fictieve fundatie van 992 meer waarschijnlijkheid te geven. Buitendien zijn deze stukken niet te rijmen met de gift van Koning Hendrik, die eveneens het marktrecht, den tol, enz. aan het stift in 1007 afstaat. Hoewel het stuk, waarin deze giftbrief werd vastgelegd, als ver. dacht kan worden beschouwd, daar bisschop Notker van Luik, overleden 10 April 1007, en de cansellarius Heribert, die als zoodanig functioneerde tot 11 Januari 1002, handelend optreden bij de akte van schenking, zijn toch de hierna volgende fragmenta van den brief niet van belang ontbloot. 1) Er staat namelijk in, dat Koning Hendrik de

i) De brief is wel als echt te beschouwen, alleen de data geven aanleiding tot moeilijkheden.