376 NUTTELOOZE VERKWISTING IS VERACHTELIJK.

nuttelooze verkwisting is verachtelijk,

{Een Verhaal uit het Perzisch.')

Ik bevond mij eens te Spahan, en wandelde op den Meidaan, het plein voor het Paleis van den Schach, Vele bedelaars omringden mij, en ik gaf hun, door hunne armoede geroerd, rijke giften. Dit zag thamas , de wijze zoon van azar. Hij naderde tot mij, opende zijnen mond en fprak,

Mirzah , zoon van mijnen "vriend hossein ! Ik bewonder uwe weldaden, en eerbiedig uw medelijden- met «ngelukkitren. God , de barmhartige ontfermer, bemint den menfebenzoon, die zijnen ellendigen broeder weldaden toereikt; want hierdoor wordt hij meer en meer gelijk aan den weldocnden Vader der menfchen. Doch de mensch moet zijne giften, dewijl hij niet aan allen geven kan, niet aan onwaardigen belleden, dan verkwist hij zijne bézittingen nutteloos, en hij maakt zich zeiven verachtelijk. — Neig uw oor tot mij, en ik zal li eene gefchicdenis verhalen, welke u zal doen zien, dat mijne woorden waarheid zijn.

Voor vele jaren regeerde een Koning in Kourdestan. Jlij lliep den geheelen dag, en bragt den nacht, in allerlei wellustigheden, flapeloos door. Deze Koning fprak veelmaal, zeggende: dat hij zich nooit beter bevond, dan wannéér hij, fchoon de wet van allah het ïlrengelijk verbiedt, geheel dronken was; dan bekommerde (zoo (prak hij) hij zich niet over het goede of over het kwade, hij gevoelde dan geene droefheid en kende dan geene blijdfchap. — Een bedelaar, die geheel naakt, op den Meidaan lag, en zich tegen de felle koude niet kon befchermen, hoorde dit, en hij liet den Koning boodfehappen, dat hij volmaakt aan hem geüjk was, dewijl ook hij geene bekommeringen kende, geene zorgen gevoelde. Deze woorden behaagden den Schach aqmvel, dat hij den bedelaar duizend (lukken geld fdionk, en denzelven kleederen zond, om zijne naakt--

heü