74

het Vijveren antwoordde dadelijk met zware, ernstige tonen.

En toen men den eerstvolgenden Kerstdag de heilige Geheimen vierde, zongen de bronzen heilboden een gezamenlijk klokkenlied van vreugde en vrede over het Thorner

land, dat tot ver in de Kempen gehoord werd.

* *

Klokken over weide en akker Luidt gij mijne jonkheid wakker, Luidt ge in klanken, droef van zin Mij uw stillen weemoed in.

Een geheimzinnigen sluier van sagen over de klokken, die zulk een gewichtige rol in 's menschen bestaan vervullen, heeft het volk overal om die boden van vreugde en droefheid gelegd. De inzegening noemde het volk doop en dat deed het hooge aanzien nog vermeerderen.

Daarom dacht men, dat de Satan nog macht had over de ongedoopte klokken, die ontijdig hun bode-ambt gingen vervullen. Bij den eersten klepelslag was hij er bij en wierp ze met machtigen zwaai in poel en put. Tal van poelen heeten dan ook nog de klokkenkuil. Te Horst in Limburg rukte de duivel de ongedoopte luiende klok de lucht in en nam een hoek van den toren mede. Hij vloog er mede de Peel in en liet ze daar in een veenput vallen.

Verzonken klokken liggen in de vennen te Achel over de grens in het Hondsbosch, te Bergeyck in het Tresseven, te Borkel in het Malpieven, te Budel in den Kattekuil, te Dommelen in het Rondven, te Swolgen in den Klokkekuil, te Boxmeer in de Lins, te Leende in het Klokven, te Steensel in het Goor, te Strijp in de Rijt, te Thorn in het Vijveren.

Te Westerhoven in Noord-Brabant ligt in de heide de Breêput. Daarin had de duivel eens een klok van mooien vorm en zeldzamen klank gesmakt. In een drogen zomer zag men ze liggen. De boeren haalden ze zooverre omhoog, dat de prachtige kroon al boven water was. Toen riep een hunner : Ik geloof, dat we ze met Gods hulp wel heel boven zullen krijgen. Een ander antwoordde : Met of zonder hulp, we hebben ze, houden ze en laten ze niet meer los. Het