44a

C. P.' sakder ,

kunnen krijgen, dat mozes daar geene gebeurde zaken

verhaalt? Paulus (die van sander onderttcld

ivordt de Schrijver te zijn van den Brief aan de IIe. breeiï) heeft dan, Hebr. XI: 17, 18, om die Christenen tot onwankelbare Ibandvastigbeid en trouw aan de zaak van het Christendom op te wekken, onder die menigte van geloofshelden, op welke hij wees, ook op abraham, als een gtoot voorbeeld, gewezen; NB. omdat

hij zulk een* d;oom heeft gedroomd! • Misfchien

heeft abraham dan ook wel gedroomd, dat hij zijn afgodisch vaderhand verliet; misfchien is het dan ook wel een droom, dat mozes eer en adel, rijkdom en hofvermaken in Egypte aan zijne pligten, door het geloof en het uitzigtop vergelding bij god, heeft opgeofferd ! Met een woord, wij houden het veeleer daarvoor, dat D°. sander, uit zucht om bijzonder te zijn en wat vreemds voor den dag te brengen, aan het droomfti is, dan dat wij mozes verhaal voor dat van eenèn droom houden, of gelooven, dat paulus, om de Hebreeuwfche Christenen tot ftandvastigheid in het geloof aan te fporen, zou bij hebben gebragt, wat abraham gedroomd heeft.

Verre echter zij het van ons, dat wij daarom den Heer sander verketteren, of het goedkeuren zouden, dat hij er over verketterd wordt. Wij hadden er zelfs niets op aan te merken, wanneer hij, zulk eenen inval gekregen hebbende, denzelven aan de Geleerden in derzelver taal, of anders zelfs in eenig Tijdfchrift aan het lezende Publiek, met befcheidenheid, (en dat liefst nameloos) medegedeeld had. Zoo iets kan ter bevordering der waarheid en der Godgeleerde .Wetenfchappen zelfs nuttig zijn; maar wij keuren het af, dat sander, als Christenleeraar, van den Christelijken leerdoel, tot de Gemeente, zulk eene Redevoering, vol vreemde en gewaagde invallen, in plaats van eene Leerrede ter leeling en ftichting uitgefproken heeft. Gnzes bedunkens moeten alle onbekookte en vreemde begrippen van den predikftoel blijven: de tijd, welken een Leeraar tot zij. ne Gemeente fpreken kan, is te kostelijk, om denzelven met nuttelooze woorden te verbeuzelen: de Gemeente heeft voedfel noodig voor verfhnd en hart; en het is oneindig beter dezelve in de leer en de vermaning des Hccren eenvoudig te onderwijzen, dan niet vreemde dingen derzelver ooren te kittelen. En niet