444 DE EERZUCHT.

200 vele braven en verftandigen, edelen, wier verdienften worden miskend, wier deugd wordt gélasterct, die ten minfte nimmer naar waarde, werden gelieft* en geprezen; denkt dan vooral aan het beste voorbeeld» dat de Vader der menfchen, in zijne liefde, aan ne inenschdom gaf. Wilt gij bewaard blijven , wanneer g'J eer en roem geniet, voor ijdelen hoogmoed? Denkt dan, dat hoogmoed den mensch het meest verlaagt, en zee1# zeker altijd onteert; denkt dan aan uwe eigene onvo»' maaktheid, ook bij de grootfte waarde; en vergeet dan nimmer, dat, na vijftig, zestig jaren levens, het nj zal baten, hoe de wereld over ons dacht, en of 5n den lof der menfchen deelden, maar dan alles zij aankomen op het oordeel Gods en de goedkeuring va»

onzen Heer.

Gelukkig de mensch, die zoo de eer begeert, z°

door deze wordt gedreven en aangemoedigd! v '

lukkig wij allen, indien zulk eene edele zucht ons D^ zielt, indien zij zoo, door rede en Godsdienst, y/ota ueftuurd! Zij zal aanvuren en bekwamen tot het gr°°' te, het goede, het moeijelijke. — Zij zal waardige ge' voelens wekken, hemelfche gezindheden in ons fclieF pen, onredelijke begeerten onderdrukken, onzen aaf. leg vormen, onze vermogens ontwikkelen, onzen z' verhoogen, en onze natuur volmaken; en daar wij,d eer der menfchen zoeken, zullen wij de goedkeurU1» van den Vader in den hemel winnen. Daar wij, l' liefde tot ons zeiven, ons de achting en liefde van ifl deren bereiden, zullen wij het best het welzijn V_a anderen dienen. Daar wij den lof en de hulde van n nageflacht beoogen, waarborgen wij het geluk der >' komelingen, en verzekeren wij ons van hunne Üet en zegeningen.

IE*5