DOOR SICILIË, VAN KAREL GRASS. 6lJ

naauwelijks één die van het landfchap zijn werk maakt. Alleen bij velasquez , die de fchoone omftreek van het ftraksgenoemde Parteniko voor ferdinand IV teekenen moest, vond ik eenige fchetfen van landfchappen. Had intusfchen het kunsttalent hier flechts de minde aanmoediging ontvangen, het zou zich gewis m alle. vakken gunftig hebben doen kennen. Een fprekend bewijs hiervan is de oude fchilder, dien men hier doorgaans monrealese noemt. (Zijn eigenlijke naam was, zoo ik meen, pietro novarra). Men heet hem ook den Siciliaanfchen rafael; en inderdaad, had deze Palermier Rome en rafael mogen leeren kennen , hij zou het buitengewoon ver gebragt hebben. Een Ichitterend genie ftraalt in alles, wat deze man vervaardigd heeft. Hij is der bevalligheid meester; hij dringt diep in het karakter der waarheid, en verftaat de natuur in hare grootheid. Velasquez bezat eene heilige familie van hem, waarvan de vinding bevallig , en de uitvoe. ring treffend waren. Zijn altaar-ftuk, dat men te Sanct Martino heeft, wordt te regt, inzonderheid om zijne fchoone hoofden, bewonderd. Maar boven alles is zijn genie zigtbaar in eene hoewel reeds befchadigde freskofchilderij, op een' der muren van Palermo''s hospitaal. Het bevat eene wereld vol figuren, die alle hare beteekenis, en hierbij eene Hogartfche verfcheidenheid bezitten. Dit hoogst oorfpronkelijk kunstgewrocht, welks volkomen verlies door den tijd te vreezen is, moest een heilig gedenkftuk voor de vaderlandsliefde van de Palermiers uitmaken; maar deze vaderlandsliefde vertoont zich flechts in eene belagchelijke trotschheid.

De uitgebreidheid, door welke zich de omftreek van Palermo zeer gunftig onderfcheidt van die om de andere Siciliefche fteden , is evenredig aan de grootte van de voorwerpen. Het oog zweeft er derwijze ongehinderd naar alle zijden in het rond, dat het zich nergens verliest op weinig beteekenende vlakten of op onbevallige heuvels, en dat de voorwerpen, die hetzelve hier en daar ftuiten, eene genoegzame vergoeding door hunne eigene fchoon- en belangrijkheid geven. Hoe zonderling, hoe ftout verheft zich aan den eenen kant de op zich zeiven ftaande, van alle zijden fteil afge. brokene, pellegrino! .Met zijn ééne uiterfte treedt hij als een reus, die gerust den vloed langs zijnen voet golven ziet, in de zee. Met welk eene grootfche golQq 5 vinS