DE LOF VAN
VV ie ook naar lof moog' dingen; 't Lust mij den lof te zingen
Van eene huisgenoot, Die ned'rig, zacht en zind'lijk, Trouwhartig is en vrind'lijk,
Van dwazen waan ontbloot. Zeer rein in al haar zeden; Steeds met haar deel tevreden,
Leeft zij in ftille rust; Gehoorzaam en dienstvaardig, Gezellig, ;vlug en aardig,
Is zij onze aller lust. —• Dit is de zuiv're waarheid, Dat blijkt met middagklaarheid
Aan ieder, die haar kent. Zou 'k al haar deugden noemen, En die naar waarde roemen;
Dit lofdicht kreeg geen end. 'k Zal dus maar 't rijmen liaken, Want lange rijmen fmaken
Toch niet; — maar wilt gij dat Ik u nog eerst doe weten, Hoe 't liefje wordt geheeten? Welnu! . . . 't is onze Kat.
DE LOF VAN
•MM*