E T B L A D.

13

het einde aangekondigd wordt.

Voor een groot gedeelte is het ordelijk verloop van dezen uiterst belangrijken wedstrijd te danken aan de bepaald keurige leiding van den scheidsrechter, wiens eerste optreden in Nijmegen een uitstekenden indruk achter liet.

Zoo rest mij nog alleen een geweldige nederlaag van 6—2 te vermelden van Quick II. Zij waren echter met een 4-tal invallers. Veel lag er aan deze ontmoeting niet gelegen. C

P.W.—U.D. 4—1.

Door het mooie voetbalweer en het lange wachten op een le klasse wedstrijd was een talrijk publiek opgekomen. Om half drie laat ten Oever aftrappen en direct toont P.W. zich de meerdere. Een voorzet van Nordbeck wordt door v. Dam benut en de stand is 1—0. Bij een uitval wordt een der voorhoedespelers binnen het strafschopgebied wel wat al te hardhandig genomen, met het gevolg, dat hij het veld verlaten moet. Ondanks dit, blijven de 4 overigen steeds aanvallen. Fortuna staat den doelman getrouw ter zijde, zoodat hij dan ook ettelijke keiharde schoten van Münch retourneert. Even voor rust vergroot v. Delden de score tot 2-«-0.

Na de rust neemt P.W. het epel weer in handen en uit een voorzet van Nordbeck scoort v. Dam no. 3. U.D's samenspel is miniem; ze brengen het niet verder dan de middenlinie. Juist heeft Münch een zeker doelpunt in z'n schoen, wanneer hij gehinderd wordt. Even benut hij met een zuiver schot een strafschop, 4—0. Dit wordt U.D. te bar en Pluim zorgt voor een tegenpunt met een tam schot, 4—1 Het U.D.-doel ontsnapt nog ettelijke malen gelukkig aan een zeker gevaar. Münch schiet voor open doel tegen den paal. Nog een laatste opflikkering van de Deventenaren en Ten Oever fluit inrukken.

U.D, speelde een spel, dat geenszins le kl. te noemen was. Bij P.W. waren Ter Kuile en v. Dam vóór rust zeer goed.

Ajax—A.F.C. 1—0.

Onder begunstiging van prachtig weer had Zondag op het terrein van Ajax de reeds vroeger uitgestelde wedstrijd Ajax—A. F. C. plaats. Eeeds weken te voren werden de kansen van beide vereenigingen druk besproken en eenige duizenden toeschouwers woonden dan ook deze interessante ontmoeting bij.

Als scheidsrechter A. Buurman van Vreeden laat tossen, heeft A. F. C. de keus. De aanvoerder der roodhemden wenscht met wind mee en met zon in den rug te spelen, zoodat hij alle voordeelen voor zijn rekening neemt. Dadelijk na den aftrap volgt een algemeen opdringen der A. F. G.-ers, doch gevaar levert dat niet op, daar zij op Ajax middenlinie stuiten. Voorloopig is het spel nog verdeeld en behalve een enkel bezoek aan beide doelverdedigers, blijft het spel in het midden. Ajax wordt echter iets sterker en meermalen moet doelwachter Pott actief optreden. Plotseling zien wij A. F. C. opdringen, mooi samenspelend

passeeren zij de middenspelers en dan kan Holst, slechts ten koste van een hoekschop, redden.

Goedgenomen, wordt de bal buiten gekopt. Ook de voorhoede van Ajax wordt door haar achterhoede aan het werk gezet en als Schoevaart er hard van door gaat, kan Scheepens slechts door een hoekschop redden. Het spel is echter nog niet mopi te noemen, daar bij A. F. C. het noodige samenspel ontbreekt en Ajax steeds voor doel slecht werkt.

Nog dringen enkele malen de A.F.C.-ers op maar Fortgens Peltser met Van der Lee zijn hun struikelblokken. Zoo nadert rust, zonder dat beide doelverdedigers hebben behoeven te visschen (0—0).

Na de thee is Ajax overwegend sterker. Deroode doelwachter heeft het na rust hard te verantwoorden gehad, en hij heeft werkelijk fraai werk laten zien. Had Ajax meer geluk gehad, dan waren er voorzeker meerdere doelpunten gekomen; het niet goede afwerken in het laatste moment was oorzaak, dat de score slechts 1—0 voor de thuisclub was.

Nog een tiental minuten is er te spelen en de stand is nog steeds 0—0. Een voorzet van rechts en de Ajax linksbinnen Alofs weet buiten het bereik van Pott te doelpunten.

Nu komt er geen verandering meer. Ajax doet nog eenige pogingen, om zijn voorsprong te vergrooten, doch dat mislukte, terwijl een laatste doorbraak van A.F.C, geleid door Tognerie, door Holst wordt gekeerd.

Dan is het tijd en boekt Ajax een welverdiende 1—0 overwinning.

Scheidsrechter Buurman van Vreeden leidde den wedstrijd op uitmuntende wijze.

Concordia—D.V.V. 5—0. Precies om 2 uur fluit scheidsrechter Bronkhorst (L) de zwart- en groen-witten tot den kamp. Een zachte lentewind staat van doel tot doel, terwijl de zon de spelenden weinig en later heel niet meer hindert. D.V.V, dat den vorigen Zondag A.F.C. had geslagen, werd als een geduchte tegenpartij gerekend, doch hierin werden de toeschouwers wel eenigszins in teleurgesteld, behalve het eerste kwartier, waarin de gasten het spel in handen hadden. Doch langzamerhand komt de C. voorhoede ook in actie. Door het vreemde effect, dat het springerige veld aan den bal geeft, is het spel, dat men te aanschouwen krijgt, niet erg fraai, doch allengs verbetert ook dit. Plotseling een snelle uitval van den Delftschen rechtervleugel, vier spelers op een kluitde voor het D.V.V.-doel, eenigen vallen en zekerheidshalve laat Bronkhorst staken, werpt den bal neer en met een zeer mooi schot, misschien wel wat gelukkig, scoort Smitno. 1. De aanvallen der Hagenaars verminderen langzamerhand, doch blijven toch gevaarlijk; de linksbuiten Eoldanus is snel, doch heeft tegen Steinmetz weinig in te brengen, terwijl de rechtervleugel tegen den inderdaad schitterend spelenden Rees niets heeft in te brengen; mochten ze dan nog eens de hechte middenlinie passeeren, dan zonden de backs alles onmiddellijk retour, zoodat van den Berg weinig te doen krijgt.

De Delftsche voorhoede kan maar niet op