14

HIT SPORTBLAD

gesp. gew. gel. verl. put. v. t. gem.

V.V.A. 10 9 0 1 18 42— 8 1.80

V.Ü.C. 9 6 1 2 13 19— 8 1.44

Blauw-witl2 5 3 4 13 21—20 1.08

A. W. 10 5 1 4 11 18-14 1.10

E.D.O. 9 3 1 5 7 12—31 0 78

R.F.C. 8 3 0 5 6 10—17 0 75

Neptunus 8 2 0 6 4 11—22 0.50

Bloemend. 10 1 2 7 4 6—19 0.40

Van de vijf vastgestelde wedstrijden der beide Zuidelijke afdeelingen, kon slechts één doorgang vinden en wél de wedstrijd 't Zesde—N.O.A.D. Het merkwaardige excercitieterrein was, trots plasregens, nagenoeg kurkdroog en onder vrij groote belangstelling werd deze plaatselijke Derby gespeeld. Natuurlijk wonnen de onderofficieren, maar de 2—0 wijst op de noodige spanning. Intusschen is 't Zesde, wat er verder ook gebeure, kampioen harer afdeeling, met tot nog toe geen enkelen wedstrijd verlies.

In 28 onderging de stand geen verandering. M.V.V. troont hier nog bovenaan en zal vrij zeker met 't Zesde moeten kampen om 't kampioenschap der gebeele Zuidelijke 2de klasse.

Uit den Haag.

De residentie is de laatste jaren, wat voetbal betreft, de residentie niet meer. Het valt niet te ontkennen, dat de spelkwaliteit gedaald is, dat den Haag niet meer de eerste voetbalstad van het land is. Waar vroeger H.V.V. of Quick of H.B.S. er steeds voor zorgden,- dat het kampioenschap van Nederland in den Haag terecht kwam, moeten diezelfde clubs de laatste jaren haar best doen de laatste plaats te ontzeilen. Aanvankelijk leek het dit jaar beter te zullen gaan en vertoonden eerst H.V.V., later Quick uitmuntend spel. Zondag hebben beide clubs zich echter van haar slechtste zijde laten kennen, beide waren zoo hopeloos uit vorm, dat we het ergste vreezen.

Het meest heeft H.V.V. ons teleurgesteld en de 3—8 nederlaag tegen H.F.C. geleden, geeft veel te denken. Achtmaal werd de anders zoo hechte geelzwarte verdediging gepasseerd en met wat doortastender spel van H F.C.'s voorhoede waren de dubbele cijfers gemakkelijk gebaald geworden.

H.V.V. heeft deze nederlaag geheel aan zichzelf te wijten, de Haagsche speelde zonder animo, zonder energie, fuHoos en slap. De fout der meeste H.V.V.-spelers bestaat daarin dat zij zich weinig of nooit trainen. In snelheid, in uithoudingsvermogen leggen zij hot bijna tegen elke tegenpartij af. Waar tot dusverre de verdediging bijzonder hecht was, zoodat alleen een uitmuntende voorhoede kans om te scoren had, viel het gebrek aan snelheid b.v. van de middenlinie niet zoozeer op. Nu echter onverwacht de verdediging faalde, bleek ook de middenlinie niet voor haar taak berekend. Immers dit drietal was niet snel genoeg, om, bij een aanval van H.F.C, zich op eigen doel terug te trekken en deze mede te verdedigen. De Haarlemmers hadden dus gemakkelijk werk, daar van Leijden volkomen uit vorm was en Heijning, voor de rust ook al niet te zeker, onmogelijk alleen de snelle on goed combineerende H F.C-voorhoede in bedwang kan houden.

Gaan we het spel der Hagenaars na, dan

Victoriawater,

Oberlahnstein

d& beste sportdrank, verkoelt nimmer de maag

kunnen we slechts Heijning ea de Serrière ps ijzen. De Groot werd zeer door de laagstaande zon gehinderd, waardoor hij nogal eens onhandig stopte en wegwerkte. Van Leyden, voor een week nog bijzonder op dreef, deed weinig anders dan missen en de anderen in den weg loopen. Mundt, die links half speelde, viel alleen op door zgn nooit op zijn plaats staan. Hij sp elde voortdurend naast Sunier en nu moge het watr zijn, dat hij den snellen Reijdon toch niet had kunnen houden, hij had het dan toch ten minste kunnen probeeren. Sunier had het hard te verantwoorden tegenover Laan en ten Cate, wier meerderheid hij dikwijls moest erkennen. Kerling was niet de schaduw van den Kerling van aaders Ia de voorhoede was Pop veel te langzaam; Bresier op den rechtervleugel kon geen enkelen bal naar behooren verwerken en toch kreeg hij het meeste te doen. D. Kessler speelde handig en aardig, maar wil alles alleen doen; hij zal drie, vier spelers keurig voorbij komen om zich door den vijfden den bal te laten ontfutselen, waar een overgeven naar een nevenman een mooie kans zou opleveren. De Serrière speelde met vuur en energie en maakte dan ook twee schitterende doelpunten. Breda Kolf liet af en toe aardig werk zien, doch kreeg weinig te doen. Het meest viel hier echter het gemis aan samenspel op, ieder speel'e op zichzelf en dat desondanks toch nog drie tegenpunten werden gemaakt, pleit niet voor de Haarlemsche achterhoede.

Wat echter bovenal in dezen wedstrijd opviel: H.V.V. mist leiding, er is niemand meer, die het elftal werkelijk aanvoert. Hoe geheel anders was dit vroegere jaren, toan een Heijning, een Mundt, uit hun elftal wisten te halen wat er in zat en zelfs met een team zonder bijsondere krachten wonderen wisten te doer>.

Komt in een en ander geen verbetering, dan, het valt niet te ontkennen, ziet het er voor H.V.V. duister uit.

M»ar de Haagsche kau beter, de krachten zijn er en met een beetje oefecing en goeden wil kan zij weer een geduchte tegenstand ter worden. Moge de les, Zondag ontvangen, vruchten dragen. Docr onderlinge verwijten komt men er niet, slechts door eendrachtig samenwerken, met erkenning van eigen fouten, kan nog iets goeds gepresteerd worden.

Uit het bovenstaande heeft men reeds kunnen opmerken, dat H.F.C. de groote overwinning meer aan de zwakte van hare tegen party dan aan eigen kracht te danken heeft. Zeker de Haarlemmers speelden goed, maar ook het H.F.C-elftal had vele zwakke punten, waar elke andere tegenstander partij had van weten te trekken. Keeper en backs waren dikwijls zeer ocseker, terwijl sommige spelers wel wat licht waren. Ten Cate en Laan, waren met den jeugdigen Ben Verwey de sterren van het elftal.