HET SPORTBLAD.

7

Stemmingstukj es.

Sparta—D.F.C.

Dat was eu pas weer eens een wedstrgd, degelijk en ouderwetsch en zoo beelemaal niet in den modernen stijl van „pardon-meneertrapt-U-maar" of van „heb-ik-U-aoms-bezeerd". Dat waren 22 jongeliede», waarvan er toch zeker elf anderhalf uur lang d'r kop en d'r bezint)ing kwgt waren, zoodat feitelijk alleen Tromp, die de leiding had, goed wist wat-ie deed.

't Begon al dadelijk in le klas trant.

Toen ik binnenkwam kreeg ik een circulaire in m'n handen: Aan de toeschouivers! en daarin stond zooveel als dat ze wal mochten schreeuwen, maar niet mochten hoonen of schelden tegen den scheidsrechter en de tegenpartij.

Ploor Nolet, een Rotterdammer broer van den Haagechen Coen, zei me: „da's bestemd voor de josgenstribuce; daar schreeuwen ze altijd zoo tegen Dordt en V.O.C. en tegen de club van m'n broer".

Willem Senn, de ziel van Sparta Bronbeek, las de circulaire — 't beste proza van Ivens — eu dacht: heb ik me niks van aan te trekken.

De slanke van Geffen gooide 't vod ongelezen weg, wat nog wel 't sympathiekst aandeed.

En 't resultaat .... ja kon 'n speld hooren vallen, 't was muisstil. Toen D.F.C. binnen. kwam, zette Weinthal 't Dordtsche volkslied in en kapitein Mink danste met Haasje Breukelman ter eere van Lotzy en de zijnen.

Gelukkig, dat Overeijnder en Altona het decorum bleven bewaren en 't cachet van Sparta hoog hielden.

Toen Bok met z'n mannen binnen de lijnen verscheen een zwak applausje en Ivens keek me aan met iets in z'n blik van : wat zeg je me daarvan ?

Om kwart over twetëa floot Tromp en om 2 uur 14 was de scheidsrechterscommiesie, vertegenwoordigd door Buskop en Willing, gearriveerd. Onze scheidsrechterscommiesie is de actiefste dh we bezitten; ze laat geen gelegenheid voorbij gaan om jonge en nog onbedreven functionarissen te keuren ; nu h»d Jen ze Tromp weer te pakken en de groote Herman A heeft 90 benauwde minuten doorleefd. Geen wonder, als ze ja zoo op je vingers zitten kijken. Vooral Buskop is critisch en . . . hg hteft daar recht toe. Sedert hg lid en voorzitter van de commissie ip, heeft hij alle scheidsrechters, die bjj Sparta gefungeerd hebben, en dat zijn er zeker wel vier of vijf, teidege gecontroleerd.

Maar 't begon.

Da slrijd tegen den bal en tegen malkandtrs schenen.

Heerlijk en opwindend, geen naaimeisje3weik, maar kiosk en stevig en spontaan. Voor dat we 2 minuten gespeeld hadden, zat Bozuwa's knieschijf onder de Groot's oksel en lei Bouvy's tandformule absoluut door elkaar.

Tromp straft met straffe hand ea deelde waarschuwingen uit, maar de spelers waren en bleven metjogge. Al de dwaasheid, die anders rond de lynen tot rauwe ui'ing komt, leefde zich nu daarbinnen en 't verwonderde me nikf, dat Ivens in half-time al doende was met 'a tweede circulaire: vAan de Spélen!"

Net even voor de rust — waarschuwing no. 7bis was juist gegeven — draaide de Groot z'n rechtervoet weer in 't lid, ea gaf van Hemert met een knap schot geen kans.

Toen barste 't gejuich hoog op uit de jubelende menigte en gingen we thee drinken.

Toen ze allemaal — op Bouman na — weer in mekaar geschroefd en opgelapt waren begon de tweede helft. Nog boeiender en interessanter en nog meer waarschuwingen. Buskop fronste de wenkbrauwen en zei zachtkens:

„Die Groothoffiaansche ruw-spel-beweging, dat Tromp nu ook al slschtoffer wordt; had ik den wedstrgd nou maar zelf genomen of er desnoods collega Zwgcenberg mee gelukkig gemaakt".

Ook in Willing's blik broeide 'n onweer, maar hij zweeg, omdat hij te goed weet hoe moeilijk 't is als de spelers de dolder in d'r kop hebben of bedenkelijke paardenvleesch-vergiftiging vertoonen.

Tot zoover de scherts.

Thans een ernstig woordje.

't Is natuurlijk heelemaal zoo erg niet geweest, alleen een paar D.F.C'ers Bozuwa, D. Bouvy en F. Koopman werden elk op hun beuct even driftig en staken v. d. Wolk aan, die een voorbeeld aan de Groot moet nemen en kalm moet blijven.

Het was een foreche wedstrgd, dien Tromp evenwtl absoluut in zijn macht had.

De uitslag 1—0 voor Sparta lgkt mij volkomen verdiend.

Het publiek, dat zich voorbeeldig ordelijk gedroeg en geenerlei onaangenaamheden aan 't adres van de tegenpartij uitte, beeft genoten, 't Was werkelijk ook aardig om te zien en juist, dat weinipje animositeit gaf den stryd iets miezsatn pikants.

Toch dienen de spelers zelf zich te matigen, want het leiden van zulk een wedstrgd wordt hoe langer hoe onaangenamer en als zij, die er voor geschikt zijn er meer en meer voor g»an bedanken dan kan de commissie niet anders doen dan iemand a&n te stellen, die feitelijk niet geschikt is.

De. van Stageren,

Afdrukken van Indrukken.

XXXIX.

,,'t Kliekje".

Weet u wat het eigenlijk is : 't kliekje ?

Kunt u het heusch niet raden ?

't Ia toch zóó vraeeelijk eenvoudig !

't Kliekje is de langzamerhand burgerrecht verkregen hebbende naam voor de uitverkoren scheidsrechters van den N.V.B. — uweetwèl; het bekende vgfial: Tromp, Groothoff, Willing, Meerum Terwogt en Eijm^re.

Dd nst is niets, komt zelfs niet in de tweede plaa't; doodeenvoudig, omdat er nu eenm»al gten twesde plaats is in bet scheids^ chterlijke ondermaanfcbe. Eerst komtn Tromp, Groo roff, WilliDg, Meerum Terwogt en ÉijtnerM. d*n komen Egmers, Meerum Terwogt, Willing, Groothoff en Tromp, dan komt er niets, da~>