beraadslaging.

723

redden. Een man vond den dood in de golven. Dit geval maakte sensatie bij hen die als toeschouwers deze ramp hadden n-adeo-eslagen. a °

Hier, zoo meende men, was, zonder noodzakelijkheid niet alleen een- schip verloren, maar, wat meer zegt, zonder noodzakelijkheid een menschenleven verloren. Een eenvoudig man, maar een man die het hart op de rechte plaats had, maakte zich tot tolk van het algemeen gevoelen. Hij gaf uiting aan dat gevoelen en verzamelde een aantal belanghebbenden, ten einde middelen te beramen om dergelijke beschamende rampen in de toekomst te voorkoman. Een aantal goedgezinden vereenigden zich- aan een der ingenieurs van den waterstaat werd het presidium op^edra^en en onder zijne leiding werden het loods- en reddingswezen besproken. °

Waarom, werd gevraagd, was de sleepboot, door het Rijk in huur genomen, blijven liggen, in plaats van naar buiten te gaan toen daartoe aanleiding bestond? Die vraag die op aller lippen was, werd beantwoord door eene loodsautoriteit die aanwezig was, met de bewering dat de gezagvoerder van de sleepboot last had ontvangen naar buiten te gaan, maar die last niet had uitgevoerd De gezagvoerder, een stout zeeman, een zeeman, bekend ook in de annalen van het reddingwezen, schipper Weltevreden, gevoelde weinig lust om dien blaam op zich te laten rusten en wist eene tweede vergadering te doen beleggen waar dezeltde personen tegenwoordig waren en waar hij zich wenschte te rechtvaardigen. En wat bleek toen? Niet dat de mededeeling van den gezagvoerder onjuist was, maar dat order was ee^eren naar buiten te gaan, zoodra een voldoend aantal loodsen aanwezig zou zijn; dat echter de loodsen niet aanwezig waren, omdat zii voor een goed deel aan boord van de kotters op de Noordzee noodeloos en nutteloos rondzwalkten, en hij zelfs ter afhaling van loodsen een eind de rivier had moeten opstoomen en dat,°toen hij daarmede gereed was, het te laat was om iets te kunnen uitrichien.

De vergadering koos partij vóór den schipper en tegen het loodswezen. Het gevolg der besprekingen was, dat het reddingswezen zich onmiddellijk bereid verklaarde, de gegeven wenken op te volgen en sedert dien tijd is er eene reddingsboot gestationneerd aan de zuidzijde van den waterweg. Het loodswezen, voor zoover mij bekend, deed niets.

Een ander geval. Bij het beloodsen van het stoomschip „Harlyn te IJmuiden m het laatst van October, bij stormweder en hooge zee verloren 2 oodsleerlingen bij het overbrengen van een loods het leven, door het omslaan van de loodsboot. Is hieraan het loodswezen schuld? Ik ben overtuigd, dat de Minister hierover rapport heeft ontvangen, evenals ik daarover rapport in handen heb. De conclusiën alleen verschillen waarschijnlijk

Laat mij eerlijk zijn. Niemand zal kunnen uitmaken of hier 18 ^eest, tenzij men bet met mij eens is, dat er schuld blijft, zoolang met alles is gedaan om gevaar te voorkomen