14

HET SPORTBL AD.

V.V.A.'s voorhoede, alle ballen te expedieeren naar dezen pas van een ziekte herstelden speler.

Een gevaarlijk moment in tweeërlei beteekenis is het, als Bruggeman voor het V.V.A. doel op den bal valt, doch de toeschietende V.O.Ö.-spelers houden hun vaart in. Rust komt

met 0—1. , ....

Na de hervatting zet V.V.A. aanvankelyjk beter op. Uit den goed genomen hoekschop blijft de bal eenigen tijd voor V.O.C.'s doel, doch raakt ten slotte uit V.V.A. maakt door Koopmans een tegenpunt uit een strafschop, waarvan de toekenning voor velen een raadsel was. Stand 1—1.

Vlak daarop maakt V.O.C. echter een nieuw doelpunt, waardoor de stand 1—2 wordt. Het werd veroorzaakt door het geringe verschil m clubcostuum: „horizontaal rood-zwart", „verticaal rood-zwart", waardoor de juiste toepassing van den buitenspelregel voor een scheidsrechter wel wat al te moeilijk wordt. Hubeek stopte een bal die van een V.O.C. speler in buitenspelconditie kwam, waarna andere V.O.C.-spelers eveneens buitenspel staande den bal in het doel mochten zetten.

V.O.C. blijft doorzetten en profiteert van een verslapping in V.V.A.'s achterhoede; Hubeek, schoon hij soms wel wat al te ver uitloopt, houdt echter alles. V.VA.'s uitvallen worden zeldzamer en haar helft blijft in hoofdzaak het terrein van den strijd.

Scheidsrechter Spier arriveert, V.V.A. verneemt, dat er nog maar 8 min. te spelen zijn en zet er nog eens alles op. Tevergeefs. Unot weet nog een corner te forceeren, doch dë bal wordt achter geschoten.

Het einde komt met een te kleine 2—1 overwinning voor V.O.C. II.

De andere derde klasse kampioenen mogen zich er mee feliciteeren, dat V.O.C. II in de kampioens-competitie niet mag meedoen; een zeer gevaarlijke concurrent minder. Maar voor dit goede elftal uiterst jammer!

H. J. 13.

Haarlem II—Alcmaria Victrix I (2—2) De Noord-Hollanders missen Kremer, terwijl de roodbroeken compleet zijn. Alkmaar speelt eerst met den sterken wind mede en is in de eerste helft de meerdere. Spoedig blijkt dat de Haarlemsche achterhoede lang niet mis is, zoodat de blauw-witte voorhoede weinig kans tot schieten krijgt- Het zeer slechte terrein was hier tevens de groote oorzaak dat succes voorloopig uitblijft. Onverwacht weet Bijleveld dan een keurigen voorzet van links in het net te loopen. Dit prikkelt de Alkmaarders en weldra belandt een schot van v. Beek via den paal in het net. (1—1) E. Jacobi is verder niet meer te passeeren, zoodat met dezen gelijken stand wordt gedraaid. Na de rust is Haarlem sterker, doch de voorhoede knoeide zoo verschikkelijk, dat Alkmaar tenslotte medelijden kreeg en den in eigen doel trapte. Even te voren had echter één der roodbroeken een bal op kranige wijze uit het blauw-witte doel gewerkt, hegeen dus vrijwel tegen elkaar opweegt. Uit een algemeen opbrengen maakt Alcmaria wederom gelgk, Ar.n„ „on midran van v. d. Lee. Haarlem zit

er dan geducht op doch haar voorhoede kan op een dergelijke hobbelvlakte niet combineeren. Het einde bracht ons een gelijk spel hetgeen volkomen de verhouding weergeeft, Bij Alkmaar blonken Kampschuur en ürunker uit. Van HaarlemtE. Jacobi de beste, terwijl Veen eveneens kranig verdedigd heeft.

Uit Tilburg.

Vooraf eene korte inleiding.

Toen in het Zuiden de samenstelling van het Zuidelijke elftal bekend werd, werd dit van meer dan eene zijde met de opmerking ontvangen, dat de commissie wel naar beste weten was te werk gegaan, maar dat het elftal over het algemeen niet de sterkste combinatie van Zuidelijke 2e klassers was. Deels waren er onder de commissie leden, die sommige spelers slechts van hooren- zeggen kenden, deels ook verschilden sommige spelers in het Zuiden zoo weinig in kracht, dat een vergelijking alleszins aan te raden en zelfs noodzakelijk was.

Willem II, die zoo langzamerhand een goeden naam verwerft met het organiseeren van buiheeft jl. Zondag een

goede daad verricht om de commissie van samenstelling in de gelegenheid te stellen, dennitief het Zuidelijk elftal bijeen te brengen, zoodat thans de samenstelling ervan niet meer op losse schroeven staat.

Fluks bracht Willem II, onder den naam van Willem II combinatie, een ander sterk Zuidelijk elftal op de been en bood aan de betrokken commissie aan, dit elftal tegen het Zuidelijk elftal te laten spelen. Een bewijs voor de eerlijke opvattingen der commissie is het, dat dit aanbod dankbaar werd aanvaard. Waarom ook niet, zoo redeneerde men, zou men het reeds vastgestelde Zuidelijk elftal niet versterken, indien werkelijk het spel der Willem II combinatie tegen het Zuidelijk elftal daartoe aanleiding gaf. .

Om S uur ving de strijd aan. Jammer, dat Willem II reeds aanstonds haar besten speler aan het Zuidelijk elftal moest afstaan, wijl een speler op het appèl ontbrak. , . . ,

Het bijzonder talrijk publiek, dat sterk zich uitsprak ten voordeele der rood-wit-blauwe combinatie, toonde zich echter eveneens nofieiijk voor de tegenpartij, die speelde in het costuum "van het Bredasche Noad.

Reeds aanstonds viel het op, dat het Zuidej-iau ^Ufoi „iot c\a.n na verwoeden strijd zou

zegevieren en toonde de Willem II combinatie zich in alle opzichten even solied. Het Zuidelijk elftal had wind mee, domineerde dus een weinig, maar toch niet van dien aard dat Willem II niet aan het woord kwam.

Het zal ongeveer na een half uur spelens zijn geweest, dat van ,der Nagel, de puike NOAD^speler, een voorzet van van Ueurden inkopte, waardoor het Zuidelijk elftal leidde; direct daarna was het dien voorsprong kwijt, wijl Willem II even keurig een voorzet van L. Arts door Kuipers benutte.

Het Zuidelijk elftal spande zich ter dege in, kreeg eenig overwicht wat tweemaal voor rust een doelpunt tot resultaat had- Het was Loonen, alweer een Noad-speler, die v. Riel verschalkte;