16

HET SPORTBLAD

Ajax—Voorwaarts. 1—0.

Dat het eeDe mooie partij zou zijn, was te verwachten en het enthousiaste publiek heeft beslist geen spijt kunnen hebben van hun zilverstukje.

Aj»x is geheel volledig en brengt het volgende eftal in 't krijt:

J. Pelzer ; Holst, Fillet; A. Pelser, D. Tamminga, G.f Fortgens; Broekman, v. d. Broecke, Leeuwarden,

Kammeyer, LeibVrand. Van het Voorwaarts-elftal kan ik slechts mededeelen, dat zij eene stevige combinatie in 't veld brachten. In 't begin combineert de Haagsche aanval prachtig en hebben de Amsterdammers druk werk doelpunten te voorkomen.

Tamminga wordt door bet werkelijk mooie samenspel dikwijls tot razernij gebracht en wordt van het kastje naar de muur gestuurd. Holst en Fillet, die dit keer ï>iet voor elkaar onderdeden, zuiveren echter steeds hun terrein, zoodat Pelzer Sr. niets te doen krijgt.

Langzamerhand komen de Amsterdammers echter opzetten en allengs winnen zij meer terrein. Broecke kan het maar niet met Broekman vinden en wil alles zelf doen, waardoor hem steeds den bal afhandig gemaakt wordt.

Alhoewel de Rood-groene aanval ook een hartig woordje meesprak, kunnen zij het toch niet verder dan tot de backs brengen, al zijn hunne aanvallen werkelijk gevaarlijk. Als wederom een aanval van de Hagenaars afgeslagen is, krijgt Kammeijer den bal en open veld voor zich ziende, rent hij met Leibbrand aan zijn zij op het Haagsche doel aan. i^eback, welke in den weg komt, ziet den bal links vaa zich en Kammeijer rechts van zich voorbij vliegen ; een schot en een gebrul duidt aan, dat Ajax gescoord heeft. (1—0)

Tot rust blijven de roodwitten nu sterker maar tot scoren komt het niet meer.

In de rust worden beide elftallen door de Revue der Sporten op een plaatje gezet en nadat het kieken goed van stapel is geloopen, begint de spanning opnieuw.

Zooals voor de rust is Voorwaarts eerst de aanvallende partij, maar Fortgens en Pelzer zijn een paar groote struikelblokken en geven zij meermalen hunne voorhoede gelegenheid eens een contra-bezoek te brengen. . Toch blijven de Hagenaars het eerste kwartier gevaarlijk en wisten^zij eenige corners te forceeren.

Een dezer goed genomen wordt even mooi ingezet, maar juist kunnen de toppen van Pelser's vinger erger onheil voorkomen. De hieruit ontstane corner levert geen benauwdheden meer op, daar het Ajaxdoel spoedig gezuiverd is.

De Ajax-voorhoede merkt nu dat er wat beter aangepakt moet worden en spoedig moet dan ook de Haagsche keeper zijn handen uit de mouwen steken.

Evenals het Ajax-doel, ontkomt nu ook het Voorwaarts-doel aan een groot gevaar als Broecke na twee, drie menschen gepasseerd te zijn, den bal op de doellijn kwijt raakt.

Spanning blijft er steeds, want het is niet zeker te zeggen, wie er winnen zal. Ieder

oogenblik kan er voor Ajax, zoowel als voor Voorwaarts een puntj verwacht worden. ^Eindelijk komt Leibbrand nog eens vliegensvlug opzetten, geeft oyer naar rechts, Brockmaö snelt toe en heeft bepaald pech, als de paal zijn schot in den weg staat. Spoedig hiern» wordt het einde [aangekondigd en heeft Aja* gezegevierd.

Een enkel woord over de spelers.

Achterhoede puik met Fortgens als ster eH Tamminga de minste. Hij had echter ee» zware taak tegen de goed samenspelend» voorhoede.

Holst en Fillet gaven elkaar weinig toePelzer kalm en betrouwbaar.

In de voorhoede moet meer geheel komen. Broecke meer samenspelen. Leibbrand, was op het laatst erg bang, wat mij niet verwonderde tegenover bet ruwe spel van den Voorwaarts* back. Broekman niet als gewoonlijk. Nogmaal» heeren: samenspelen, samenspelen!!!

Voorwaarts voorhoede goed, speciaal linksbuiten. De verdediging puik, soms wat rutfOver het geheel een stevige combinatie.

Jtjniüs.

V.O.C—Alcmaria Victrix 11—0. De Alkmaarsche kwam geheel onvolledig naar Rotterdam en gaf zoodoende V.O.C. eeO schooTie gelegenheid om het doelpuntenaanta' eens flink te vermeerderen. Tot nu toe was het resultaat van 3 wedstrijden 5—O, dus scheel» de roodzwarte voorlinie niet tot hoog scoren i* staat, maar de ongelukkige Alkmaarsche doelman moest anders ervaren en kreeg elf maal den bal uit het net te visschen. V.O.C. ging dadelijk met een goede vaart af, in het eerste kwartier werden 4 punten behaald, tw6e vafl den voet van Anton Horburger, één van dieO van Hans Beuning en ééa door het hoofd va» denzelfden. Daarna vonden de roodzwarte aanvallers het genoeg en hadden niet D. v. Proog'e en Bronger de verdediging onaantastbaar gemaakt, de witgehemden waren misschien wel eens langs den Held gekomen. Na de pauze kreeg Alkmaar nog duchtiger klop ; drie punten waren het retultaat van de eerste 20 minuten) waarna een periode kwam van eeuwig buitenspel, die daardoor onvruchtbaar was. Tegen het einde spande de gastheeren zich nog eens in en een viertal puntjes waren hiervan het resultaat. Zoo werd het dus 11—0, waarvafl Anton Hörburger 5, Hans Breuning 4 eiHerman Breuning en v. d. Sluis elk één* Alcmaria toonde een spel nog lang niet rijp voor de tweede klasse, waarschijnlijk moet dit echter voor een groot deel op de talrijke invallers geschoven worden.

AV.V.—Swift. 1—O.

De thuisclub toont zich dadelijk de sterkste en weet den strijd dan ook grootendeels op het terrein harer tegenpartij te houden. Door goed verdedigen der Swift-achterhoede, vooral de keeper verdient een pluimpje, en door dikwijls te lang talmen voor het doel kan de A.V.V-' voorhoede er evenwel niet in slagen te scoreö en met den stand nog blanco wordt gerust.

Na de hervatting gaat het spel meer gelijk