HET SPORTBLAD.

g

Immers, als we bet nog niet wisten, de Belgen zijn wat hun voetbalcapaciteiten betreft zoover niet onder Hollandsch peil en de wedstrijd van het Belgisch team op den jongsten Zondag tegen Dulwich Hamlet het ft opnieuw de goede capaciteiten van het Belgische spel bewezen. Daarom, willen we Zondag winnen, dan moet er gestreden worden met vuur, dan moeten de elf mannetjes binnen de krijtlijnen hooren dat er honderden landgenooten langs de lijnen met hun meeleven — werd niet de overwinning van 1905 voor een deel door de supporters gewonnen ? — en eerst dan zullen we durven zeggen: het Koperen Dingetje blijft in Hollandl

Het zij zoo !

Onze Rechtspraak.

Grensrechters. Dezer dagen had ik het genoegen een 2-tal avonden zitting te hebben als lid der prosestcommissie waarbij twee, wat men zou kunnen noemen, interessante gevallen behandeld moesten worden.

Bij de behandeling was het noodig grondig na te gaan de verhouding tusschen scheidsrechter en grensrechters en aan de hand van het reglement te zien in hoeverre de scheidsrechter het recht had een beslissing van zijn helpers te vernietigen.

De gevallen waren oogenschijnlijk hetzelfde en toch werd bet eene protest afgewezen terwijl het andere juist werd toegekend.

Aleer ik deze protesten bespreek dan een uiteenzetting van de taak der grensrechters en hunne verhouding tot den scheidsrechter.

De taak der grensrechters is tweeërlei: ten eerste is hij belast met de bewakirg de lijoen en ten tweede is hij den scheidsrechter behulpzaam om den wedstrijd zoo goed mogelijk te doen verloopen, waarbij dus zijn advies betreffende buitenspel gevallen etc. vaak gewenscht is.

Ook in de officieele toelichtingen op het artikel over de grensrechters wordt dit verschil gemaakt. Bepaal ik mij eerst tot het eerste gedeelte van den grenrechters taak n.1. de bewaking der Ignen.

De spelregels zeggen duidelijk dat het de taak der grensrechters is om te beslissen of de bal over doellijn of zijgrens is gegaan en om alle mogelijke verwarring te voorkomen is hierbij tevens bepaald dat de beslissing eerst bindend is wanneer deze door den scheidsrechter is bekrachtigd. Het is duidelijk dat bij de bewaking der lijnen de grensrechter op den voorgrond treedt en een scheidsrechter, die voldoende vertrouwen in zijn grensrechters stelt zal dan ook wel steeds de beslissingen der grensrechter op bovenstaand punt erkennen. Zoover ik weet is het zelfs bij de meeste eerste klas scheidsrechters usance om de grensrechters geheel zelfstandig bij de bewaking der lijnen te beschouwen, zoodat hun beslissing zonder meer als wet beschouwd wordt.

Ik weet dat de heeren Meerum Terwogt, Willing en schrijver dezes bv. niet meer fluiten, als de bal over zijlijn of doellijn gegaan is, dus de beslissing van den grensrechter niet eens bekrachtigen, maar deze zonder meer als wet erkennen.

Met de wet in handen moge dit niet juist zijn, feit is het echter dat het aangenaam, geregeld en vlug verloop van den Btrijd er zeker door bevorderd wordt.

Slechts m e'e'a geval mag de scheidsrechter de beslissing van den grensrechter vernietigen en dat is alleen dan, wanneer hij duidelijk de onjuistheid der beslissing heeft geconstateerd. In alle mogelijke andere gevallen, dus bij twijfel, bij niet zien, etc. is de scheidsrechter verplicht de beslissing der grensrechters op te volgen.

Dit derhalve wat het eerste gedeelte der grensrechterlijke macht betreft.

Thans het 2e deel, n.1. het verleenen van bijstand aan den scheidsrechter.

De grensrechter is verplicht wanneer bij overtredingen ziet dit door het opsteken van zijn vlag kenbaar te maken, maar thans staat het geheel aan de beslissing van den scheidsrechter of hij het advies al dan niet wil opvolgen. Zelfs al verkeert de fluitist in twijfel, of heeft bij iets niet kunnen zien, dan nog behoeft hij niet overeenkomstig het advies der grensrechters te handelen, het zijn slechts wenken, die gegeven worden, waarmede de scheidsrechter geheel naar vrije verkiezing kan handelen en eenig recht wordt aan de grensrechterlijke beslissing niet toegekend. Heeft b.v. een scheidsrechter niet gezien of de bal al dan niet over de grenslijn is gegaan, dan is hij verplicht des grensrechters advies op te volgen, maar heeft hij niet gezien of een of andere overtreding in het veld begaan is, dan kan hij met des grensrechters advies naar goeddunken bandelen. Verplicht tot opvolging van het advies is hij in zoo'n geval niet. Men ziet dus dat men goed zal doen de beide onderdeelen van de taak der grensrechters goed uit elkaar to houden, teneinde eventueele protesten onmogelijk te maken.

De beide door de commissie behandelde protesten liepen nu juist over bovenstaande punten. In het eene geval verklaarde de scheidsrechter dat hij niet had kunnen zien of de bal al of niet over de doellijn ,was gegaan. De grensrechter had duidelijk geconstateerd, de bal was over de lijn geweest, de scheidsrechter kon niet verklaren, dat het advies van den grensrechter onjuist was geweest, ergo had bij het moeten opvolgen, wat hij in het onderhavige geval niet gedaan had. Het protest werd derhalve toegewezen. ,

Ia het andere geval had de grensrechter z n vlag opgestoken voor hands binnen het strafschopgebied. De scheidsrechter had de overtreding niet kunnen zien en liet doorspeleri. Tegen deze beslissing werd geprotesteerd, maar de scheidsrechter werd in het gelijk gesteld, daar hij niet verplicht is het advies van den grensrechter op te volgen, ook al heeft hij zelf de overtreding niet kunnen constateeren.

Over dit laatste geval nog een enkele opmerking daar het niet onmogelijk zou zijn, dat het tot verkeerde opvattingen aanleiding geeft.

Ik wil er dan op wijzen, dat een scheidsrechter, wanneer hij bijv. den bal een oogenblik uit het oog verliest, zeer zéker goed zal handelen het advies der grensrechters op te volgen wanneer deze volgens hem het geval hebben kunnen zien- Voor een goed verloop van den