18

HET SPORTBLAD.

Maar menschen als de Haan, Schutte en de overige bestuursleden, zijn er niet om bij de pakken neer te gaan zitten en met heel veel lust hebben zij zich van hun taak gekweten om den Bond er weer bovenop te halen. Het begon met de gemeente-terreinen, toen die eenmaal bespeelbaar waren, verrees de kantoor-competitie. Deze competitie dreigde na één seizoen uit elkaar te vallen, maar ook hiervoor hebben de wijze bestuurderen eene oplossing gevonden. De kantoor-cricketers hebben stemrecht verkregen en voor dit jaar zijn er zelfs vereenigingen die met 2 elftallen zullen uitkomen.

Verder bestaat er binnenkort een kans dat de gemeente wederom een tweetal terreinen beschikbaar zal stellen voor cricket en wat meer zegt, dat daarop wickets aangelegd mogen worden; is men eenmaal zoover, dan is de Bond van de terreinenplaag verlost en kan niets meer de ontwikkeling van cricket in Amsterdam tegenhouden.

Dan moet er vooral scherp op gelet worden, dat cricket in de goede banen geleid wordt en ook de spelkwaliteit naar boven gewerkt wordt.

Voor een heel groot gedeelte dankt de Bond veel aan den heer Schutte, den nieuw gekozen voorzitter van den A.C.B., die tevens zitting heeft in het hoofdbestuur van den A.B.L.O., een machtig lichaam.

Onze goede vriend A. de Haan, die toch reeds te veel werkzaamheden te verrichten had, moest de taak van voorzitter wel laten varen, het werd te veel voor hem. De vergadering, tusschen 2 ( ) zeer druk bezocht, begreep dat en ondanks wanhopige pogingen van velen om hem nog een paar jaar te houden, moesten ze hem wel laten gaan, Schutte komt in zijn plaats en den scheidenden voorzitter werd tot eere-voorzitter uitgeroepen. Hier in Amsterdam zijn we„ het er alleen over eens, dat hem die onderscheiding ten volle toekomt. Als iemand den A.C.B. groot gemaakt heeft, dan is het A. de Haan. Nu nog de school-competitie en het zaakje marcheert. Ik hoop in deze kolommen dit seizoen eens wat wedstrijden te memoreeren.

* * * N

Van Amsterdam naar den Haag. — Daar dadelijk een andere stemming, veel plechtiger, veel gewichtiger. Daar kwamen in den Haag de groote kopstukken bijeen. Eerst zagen we Mr. C. Peith. Begrepen dadelijk dat hij kwam om het voorstel van V.R.A. te bestrijden. Het was hem dan ook wel toevertrouwd. Pleyte, steunpilaar van Hilversum, Fokker, de captain van de groote Haagsche, Grootmeijer van V.V.V. als altijd zeer bespraakt, de Meijere, rustig en zakelijk het voorstel van zijne vereeniging verdedigende; van Lennep van Rood en Wit die nooit een jaarvergadering mist en nog vele anderen.

De voorzitter Isbrücker, nog steeds hetzelfde, al had hij de vergadering niet zoo in handen meer als vroeger, maar toch nog altijd met zijn zelfde opgeruimde humeur en zijn vooral niet te vergeten: „mijnheer, ik geef U de verzekering dat het bestuur uw voorstel zal overwegen", een zin, die we voor 20 jaar terug al van hem hoorden.

De Haagsche pikte zoowat alle prijzen in. Terwiel ging met een „reuzen beker" naar huis; de V.V.V.-reserves kwamen eveneens kranig voor den dag en daarna kwamen de voorstellen van Rood en Wit en V.R.A. in behandeling en wel op een wijze die zoo langdradig was, dat op het laatst niemand meer wist, hoe het nu feitelijk bedoeld werd. Maar er uitgekomen zijn de heeren dan toch. *Hoe, dat leest men later wel in het officieele gedeelte in dit orgaan.

Voor het oogenblik vertellen we slechts, dat de vergaderinghet de beste oplossing vond, wanneer men elf spelers van het hoogere voor het lagere elftal uitsluit en deze bepaling ook toepaste op twee elftallen van een vereeniging, welke in dezelfde afdeeling spelen. Het bestuur zal nu verder beslissen; het zal echter vrij zeker het advies der vergadering wel opvolgen.

Maas van „Haarlem" probeerde om het systeem de Meijere te nekken, hetgeen hem nochthans niet gelukte, maar de woorden, gesproken door Grootmeijer en gericht tot het Bestuur, moeten wel eene vingerwijzing zijn voor de leiders dat er „grenzen" zijn.

Dat P.W. geen succes zou hebben om hun trainer mee te laten spelen, wisten ze al van te voren, maar van Heek lichtte op zeer sympathieke wijze het voorstel van zijne vereeniging toe en dat was weer eens het bewijs van: „c'est le ton qui fait la musique".

Voor de Klerck werd de groote man uit Hilversum, Henri van Booven, gekozen. Iemand die zijn cricket kent. Als hij nu maar geregeld op de vergaderingen van het Bestuur verschijnt!

De Haan begint op 9 Mei. Als het er nu ook maar van komt en er geen honderden bezwaren aan komen zetten, nadat hij het programma in elkaar gezet heeft. Ook aan zijn geduld komt een eind, daar mogen we wel eens aan denken.

Nieuwe vereenigingen hebben zich aangemeld. De Haagsche komt met nóg een elftal. Dat is thans het vijfde. Hermes al met een derde. R.C.H. krijgt pleizier in het cricket en gaat het eens in de tweede klasse probeeren ■ en Ajax uit Amsterdam wil ook hooger op. Misschien ziet Sparta nu ook kans om eens uit te komen. Er zijn meer voordeelen, 'dan nadeelen aan verbonden, heeren uit Botterdam! ,

Het slot van de vergadering bracht een zeer verdiende hulde aan het Bestuur voor het kranige werk geleverd in het afgeloopen seizoen en speciaal vriend de Haan kreeg een extra applaus. Intusschen zat Max Jansen achter in de zaal als belangstellende uit te rekenen of hij dit jaar zijn honderd wickets weer zal halen. Wij zullen zien. „W a n d e r e r".

DE ENGELSCHE COUNTIES.

(Van onzen Correspondent).

Zullen wij aan het einde van het seizoen 1926 Yorkshire, kortweg de „Tykes" genoemd, wederom aan het hoofd van de Counties zien triompheeren ?

Of zal Lancashire thans eindelijk eens beslag op den titel kunnen leggen, een titel waarop zij reeds lang loeren ?

Of zal Surrey als kampioen eindigen? Wie zal het zeggen. De tijd zal het uitmaken, maar er zal voor gevochten worden, ondanks de Australiërs, daarop kan men staat maken, want alhoewel de Test-matches aller aandacht zullen vragen en verscheidene Counties hunne beste spelers zullen moeten missen, zal de belangstelling'voor County-cricket zeker niet minder zijn dan*in 1925. Veel hangt natuurlijk af welke Counties het zwaarst gehandicapt zullen worden om spelers te leveren aan Engeland en" hierbij denken wij in de allereerste plaats aan Yorkshire, dat toch zeker Holmes, Sutcluffe, Killner en MsCauly zal moeten afstaan, zoo niet allen tegelijk dan toch 2 of drie man. Sussex b.v. zal Tate waarschijnlijk wel in 5 matches missen, tenminste als hij niet plotseling hopeloos uit vorm is en welken speler Surrey b.v. zal moeten afstaan, zullen we maar niet neerschrijven. Overige Counties worden hierdoor wat bevoorrecht, daardoor komt de begeerde titel wel iets in het gedrang en zal men niet die groote waarde voor het jaar 1926 daaraan toe mogen'kennen als in jaren wanneer er geen Australiërs in het land zijn.

Wij krijgen ook nog een Noord versus Zuid match en een trial match: Engeland tegen de Rest. Verder de traditioneele match: Gents versus Players, de Universiteiten en Harrow tegen Eton.

En dan de Australiërs. Die spelen maar 40 wedstrijden, ontmoeten verscheidene Counties 2 maal, gaan toeren door Schotland en Wales en pakken eerst midden September hun koffers om naar hun land terug te keeren.

Zuid-Afrika had de heeren nog uitgenoodigd zooals in 1921, maar dit keer hebben zij van die trip afgezien daar men anders te lang van huis zou zijn, zooals in 1921 xtoen men in Maart wegtrok en eerst op Kerstmorgen, dus eind December, terugkeerde. In dat jaar was MacDonald niets meer waard in Afrika, kreeg Armstrong het te kwaad met zijn beenen, liepen verschillende spelers ongevallen op en hadden sommige spelers aan het eind van het Engelsche seizoen ruim hun portie gehad.

Men heeft zich thans wijselijk alleen tot de Engelsche toer bepaald.

* *

De reserves, die Yorkshire in het veld kan brengen, zijn van dien aard, dat zij gerust eenige hunner beste spelers kunnen afstaan en toch nog de overige sterke Counties kunnen ontmoeten. Wat dat betreft behoeft het zooveelste kampioenschap geen bezwaar op te leveren. De Tykes hebben een team dat zeer constant en zeer scherp in het fielden is, een team va« constant batten en een buitengewonen aanval. Het is voor-

,l„ u„,.,1„*.,t Atn V^v-l^ul-n'vo nnn lipt Ic'ATrminpnschap

helpt. Maar een of 2 nederlagen zonder hun stock-bowlers kan fnuikend werken en de overige Counties een voorsprong ge-