POLITIEKE EN STRATEGISCH 13 BETEEKENIS ENZ.

L151

Engeland en Oostenrijk weigerden zich daarbij neer te leggen; beiden vreesden, dat Rusland de heerschappij over den Balkan naar zich toetrok, terwijl-Oostenrijk zijn invloed langs den Beneden-Donau wilde uitbreiden, gmgres van In hetzelfde jaar had het congres van Berlijn plaats onder Beriun 1878. V00rzitterschap van Bismarck, waarop Duitschland, Oostenrijk, Italië, Frankrijk, Rusland en Engeland benevens Turkije vertegenwoordigd waren.

De bepalingen van San Stefano werden daarop door Bismarck in het nadeel van Rusland gewijzigd; het verloor n.1. een groot deel van zijn invloedsfeer op het Balkanschiereiland. Oostenrijk zou Bosnië en Herzogewina voor onbepaalden tijd bezetten, Bulgarije's grenzen werden bepaald tot het gebied tusschen Donau * en Balkan, terwijl de organisatie zou plaats hebben onder toezicht der groote mogendheden.

Het gebied ten Z. van den Balkan werd onder den naam van Oost-Roemelië een autonoom vorstendom onder bestuur van een door de groote mogendheden te benoemen Christelijken Gouverneur.

Karei, vorst van Roemenië nam in 1881, Milan, vorst van Servië in 1882 den titel van Koning aan.

Frankrijk en Italië verkregen voor Griekenland de belofte voor vergrooting van grondgebied, maar eerst in 1881 sloot de Sultan met dat rijk een verdrag, waarbij het Thessalië en een gedeelte van Epirüs verwierf. Oostenrijk bedong de neutraliteit van den Donau en de slechting van de aan die rivier gelegen vestingen.

Engeland protesteerde tegen de vergrooting van Ruslands grondgebied in Klein-Azië, doch maakte tegelijkertijd een geheim tractaat met Turkije bekend, waarbij de Sultan Cyprus aan Engeland afstond; l) tevens bedong het voor de toekomst de integriteit van het Turksche gebied. (!) Cyprus komt Het is niet te verwonderen, dat het resultaat van het a»n Engeland. ecmgres eene verkoeling tusschen Rusland en Duitschland teweegbracht.

Met goedvinden van den Tsaar Alexander III van Rusland werd in 1879 een Duitsch Prins, Alexander von Battenberg, Jong Boei- tot vorst van Boelgarije verkozen, garjje. Rusland trachtte zijn invloed in het jonge vorstendom, te

bevestigen door middel van de Russische officieren, die het Boelgaarsche leger zouden organiseeren. De staatkundige partijen en ook de vorst trachtten zich echter aan dien invloed te onttrekken. De verhouding tusschen den vorst en den Tsaar van Rusland werd gespannen. Toen in 1885 er in Oost-Roemelië, waar de bevolking zich met Boelgarije tot één vorstendom wilde vereenigen, een opstand uitbrak, wilde Rusland van zulk eene

n Het „motto" waaronder Turkije Cyprus aan Engeland afstond was, dat dit eiland aan Engeland een strategisch punt bood om Turkije te hulp te komen. Omtrent de ware bedoeling-hebben latere tijden zeker wel voldoende licht verschaft.