1174
POLITIEKE EN STRATEGISCHE BETEEKENIS
eene groote lading:. ± 1200 handwapenen, munitie en vivres door middel van een list (verandering van den naam van het schip en hijschen eener valsche vlag) de haven van Tripoli binnen te stoomen. Een officier, die den volgenden dag van de „Roma" naar de haven werd gezonden, stelde toen de identiteit van de „Derna" vast. Den 29sten voeren de torpedobootvernielers „Garibaldino" en „Lanciere" met de parlementairs vlag in top de haven binnen, om de laatste Europeanen, voor zooverre zij de stad wilden verlaten, af te halen. Hieronder was ook de Italiaansche Vice Consul Galli, die vóór de afvaart den Turkschen vertegenwoordiger (Vice-gouverneur, de Wali bevond zich nog te Marseille) van het begin van den oorlogstoestand verwittigde, latregefen De Turksune oorlogsmaatregelen waren laat genomen. De vóór den Turksche regeering scheen nog te lang geaarzeld te hebben, oorlog. De Marine werd na de oorlogsverklaring en het Leger bij gedeelten en nog later gemobiliseerd.
Voor de Turksche vloot bleef er weinig meer te doen, dan zich te verschuilen.
Noch het materiaal, noch het personeel konden de vergelijking met den vijand doorstaan, voor het strategisch offensief was de vloot J) dus te eenenmale ongeschikt.
De Minister van Marine gelastte, dat het te Beiroet liggende oefeningseskader ijlings een heenkomen zocht binnen de Dardanellen en dat de aan de kust van Albanië gedetacheerde torpedobooten vluchtten naar San Giovanni di Medua of naar Oosteurijksche wateren.
Deze bevelen hebben om onbekende redenen de betrokken onderdeelen zeer laat bereikt. Ook uit Kreta werden de oorlogsschepen naar Konstantinopel ontboden.
Pogingen om de vloot te versterken door aankoop van 4 Noord-Amerikaansche kruisers en van den kleinen Deenschen kruiser „Valkyrien" mislukten.
De Marconitoestellen voor draadlooze telegrafie aan boord van de oorlogsschepen moesten vervangen worden door een ander systeem, daar de Marconi-maatschappij reeds haar personeel van alle Turksche oorlogsschepen had teruggenomen. De geregelde transporten van levensmiddelen, materieel en munitie, bestemd voor de 42ste Divisie en voor de Regeering te Tripoli, kwamen tengevolge van Italië's dreigende maatregelen van af 22 September in het gedrang.
De laatste stoomboot die 22 September van Konstantinopel vertrokken was, was de reeds genoemde „Derna".
De telegraafverbindingen tusschen Éuropeesch-Turkije en de Noord-Afrikaansche bezittingen bestonden in de in 1905 dooide „Deutsche Telefunken Gesellschaft" geïnstalleerde stations:
i) Gegevens omtrent de vrijwel werkeloos gebleven en zwakke Turksche vloot zijn niet van belang. De kern wordt gevormd door enkele van Duitschland gekochte slagschepen.