186
DE VEREENIGDE TIJDSCHRIFTEN
adem wordt onderbroken, wat veroorzaakt: het afzonderlijk aangeven van verschillende vokalen, op verschillende toonshoogte. [zie d)].
No. 5 is: stembanden veranderen van spanning, mondholte blijft onveranderd, adem wordt onderbroken, hetgeen geeft: afzonderlijke toonshoogten, gezongen op één vokaal. [zie e)].
No. 6 is: stembanden veranderen van spanning, mondholte verandert van stand, adem blijft onderbroken doorgaan, waarvan het gevolg is: verschillende vokalen, op verschillende toonshoogten gezongen, doch in één adem (legato), [zie f)].
No. 7 is: stembanden blijven bij een eenmaal aangenomen spanning, mondholte verandert van stand, adem blijft onderbroken doorgaan, wat ten gevolge heeft: verschillende vokalen gezongen op een lang aangehouden toon. [zie g)].
No. 8 is: stembanden veranderen van spanning, mondholte blijft onveranderd, adem blijft onderbroken doorgaan, waar-
a) b) c) d)
" a aaaa aeio aeio
e) f) g) h)
aaaa aeio a-e-i-o a — —
weinig tijd voor de beoefening, en het resultaat zal zijn, dat hij een goed inzicht krijgt in het tot stand komen van toon en vokaal.
Het hoogste wat op het gebied van gehoorontwikkeling te bereiken valt is het zich helder voorstellen van muziek vanaf het bedrukte papier; zóó helder, dat het gelijk te achten is met een werkelijke uitvoering.
Dit doel mogen wij echter niet als voorwaarde van slagen van ons onderwijs beschouwen; wij mogen al tevreden zijn, zoo wij leerlingen zóó ver brengen, dat zij in staat zijn: niet overdreven moeilijke muziek van het blad te lezen, en zich de daarin bevindende melodische en harmonische verwikkelingen tamelijk goed voor te stellen.
Of dat dan op de werkelijke toonhoogte gebeurt, komt er niet op aan, zoo de relatieve verhoudingen slechts goed worden opgevat.
(Slot volgt).
van het gevolg is: verschillende toonshoogten gezongen op één vokaal, in één adem, dus legato (vokaliseeren genaamd), [zie h)].
Al ons spreken en zingen bestaat uit deze acht mogelijkheden, en meer is er niet, behoudens kleine veranderingen en bijkomstigheden die voor ons doel hier niet van belang zijn.
Naar mijn meening kan het niet anders dan nuttig zijn, om iemand, die zijn spreekof zang-organen voor een of ander doel wil gebruiken, dit tabelletje even te laten doornemen. Het is zeer bevattelijk, verlangt
Iets over het tempo van de finale van Mendelssohn's Vioolconcert
door
A. H. AMORY.
Laat ik beginnen met de vraag te stellen: is het razend snelle tempo, waarin bijna alle hedendaagsche violisten — zoowel die van den eersten als van den tweeden rang — de finale van Mendelssohn's vioolconcert meenen te moeten spelen, het juiste en door den componist gedachte en gewenschte?