HET TURKSCHE RIJK IN EUROPA.

'59

krachtig steunpunt aan de zuidelijke grens van de Dobroedsja Reeds herhaaldelijk hadden onderhandelingen plaats gehad tusschen Roemenië en Bulgarije waarbij het eerste eene landstrook eischte van Silistria tot Baltsjik aan de Zwarte Zee.

Deed Bulgarije vrijwillig afstand van genoemde landstrook, dan beloofde Rumenië het steun in zijne aanspraken op Turksch grondgebied. _ ,

Gene wees alle inmenging van Roemenië van de hand en bleef de onderhandelingen sleepende houden, deze stond op eene beslissing, hetgeen spoedig zou blijken. Het oogenblik dat der Bulgaarsche politiek — welke onder leiding van D\NEF eenigszins met een dollen stier te vergelijken was — een geducht échec bereid werd door Griekenland, Servië, zelfs door Turkije, dat inmiddels weer op verhaal kwam en er alleen Bulgarije afbreuk mee kon doen door de anderen tot eigen voordeel in de kaart te spelen, was gunstig voor Roemenie.

En — zooals gezegd — de Roemeensche politiek was praktisch, vrij van aethische drogredenen, recht op het doel afgaande. Waarom zou zij ook niet? Terwijl de onderhandelingen sleepten zonder tot een uitkomst te leiden, hadden reeds schermutselingen tusschen de Bulgaarsche en Servische voorposten en gevechten van meer ernstige afmetingen plaats tusschen Grieken en Bulgaren te Saloniki en omringend

gebied. , , ,. ,

' Men beschuldigde elkander van verdragsschending, moord, roof, plundering en het liet zich aanzien dat een vreedzame beslechting onmogelijk was geworden.

Bulgarije had den oorlog wellicht kunnen bezweren, door zich tegenover Roemenië inschikkelijk te toonen en Servië tegemoet te treden, clat toch eigenlijk geen loon naar verdiensten had gekregen. _

De verhouding in toename aan grondgebied van Bulgarije tot Servië, Griekenland (vasteland) en Montenegro was toch als 90 • 30- 12: 7, wat voor het eerste Rijk verreweg het leeuwenaandeel beteekende in den Turkschen buit. Doch de Bulgaarsche diplomatie onder DANEF scheen meegesleept te worden in den maalstroom van het sinds den triomftocht door Thracië sterk gewassen nationaal zelfgevoel.

De bemiddeling door Rusland, aangeboden in het belang van den vrede, kon kwalijk au sérieux worden genomen.

Rusland toch legt Oostenrijk in zijn toekomstplan naaide Egeïsche Zee maar al te gaarne een versperring in den vorm van een Groot-Servië in den weg, om nog een groot onafhankelijk Bulgarije te kunnen wenschen.

Oostenrijk kon 'indertijd niet anders dan met bezorgdheid