MILITAIRE GEREEDHEID

755

ontzeilen. Ook hierin schijnt het wetsontwerp afdoende te voorzien. Punt 2 bepaalt ook :

„Vooropgesteld dat genoemde raad in tijd van oorlog alleen zal bijeenkomen op verzoek van den President der Vereenigde Staten."

En punt 3 voegt daaraan toe:

Dat genoemde raad tenminste eens in ieder kalenderjaar op de datum of data, die ze zelf zal vaststellen, zal bijeenkomen : Vooropgesteld, dat bijzondere vergaderingen dooiden president van den raad bijeen geroepen kunnen worden, uitgezonderd in tijd van oorlog.

De „Joint Plan=Making Body".

De volgende stap is die van de breed opgevatte nationale voorbereiding, waarin aldus voorzien wordt, naar de meer gedetailleerde en bijzondere voorbereiding voor den werkelijken oorlog. Voor dit doel moet er een „joint plan-making body" zijn, samengesteld uit militairen, die de twee hoofdwapens vertegenwoordigen.

De duidelijke behoefte aan zulk een bepalend lichaam is door ieder onzer „war presidents" goed gevoeld en openlijk toegegeven geworden. De volstrekte noodzakelijkheid van haar bestaan wordt verder overtuigend aangetoond door de welsprekendheid der werkelijke feiten, want in al onze oorlogen is een dergelijk lichaam overhaast en bij intuitie samengesteld geworden, om een bres te dempen, die in een oorlog van de eerste grootte zeker de voornaamste oorzaak van een nationale ramp zal worden. Reeds hebben andere Staten zulk een lichaam ingesteld en hooggeplaatste Amerikaansche officieren komen met zulke frissche bewijzen voor de noodzakelijkheid ervan als het volgende :

dezen grooten generaal, in het toenmalige Europa alleen de mindere van Napoleon, toonen aan hoe goed hij de nooden van zijn leger kende en met welk een zorg en doortastendheid hij trachtte er aan tegemoet te komen, hierin slechts tegengewerkt door de „Council". Hij bracht den Koning en de Council nauwkeurig van deze gebreken op de hoogte en verzoent om tenminste twee jaren voorbereiding, alvorens de oorlog aan Frankrijk verklaard werd. De Council verwijderde hem en het volgende jaar werd het Oostenrijksche leger verslagen bij Ulm en bij Austerlitz. Toen werd hij weder met het opperbevel belast, maar de Council ging door met het leger feitelijk te commandeeren, en in 1808 kwam hij opnieuw op tegen een nieuw conflict met Frankrijk. Ditmaal behield hij het opperbevel en bracht Napoleon bij Aspern zijn eerste besliste nederlaag toe. Door de Council gehinderd en tegengewerkt bij alles wat hij deed, leidde hij zijn meesterlijken terugtocht van Wagram, en legde toen zijn commando neer. Hij was misschien de eenige man in Europa, die den overwinnaar van Austerlitz tot staan had kunnen brengen. Wat wij noodig hebben is geen „Aulic Council".