SPORT IN BEELD.

MAX SCHMELING, de Duitsche

Dempsey, half zwaargewichtskampioen,is een groot voorstander van koffie HAG en uit zijn enthousiasme in de volgende bewoordingen :

„Het is voor mij een bijzonder genoegen U te kunnen berichten, dat ik de koffie HAG gedurende de training geregeld gebruik. Ik prefereer de koffie HAG niet alleen om haar fijn aroma en uitstekenden smaak, maar ook omdat zij alle opwekkende eigenschappen bezit, zonder aan mijn hart en andere organen schade toe e voegen. Gedurende de laatste kampioenswedstrijden heb ik de aangename eigenschappen va-> koffie HAG bijzonder leeren waardeeren".

Illlllill <:< nul , ,. i " < " '

17

ook niet méér, als de roode-Chrysler-anatomische-les.

De Chenard-vorm is 'n trouvaille. Men blijft staan, in verrukking of in afschuw, maar men blijft staan. Passie-volle sportlui inspecteeren den tank van radiator-punt (die er niet is) tot uitlaat-pijp. En ze zeggen allen „hè" of „allemachies", wanneer de motor-kap opengaat, en ze zien den kleinen lilliputmotor, die toch nog effekes ruim 130 op den weg davert.

Wanneer men voor den wagen van Benoist staat, dan ziet men écht een laag-bij-degrondsch ding. Geen glanzend lak! Geen soepele kussens! Een leeren bankie voor heel smalle billen! Comfort ontbreekt. Elke luxe! Eerder kan men zeggen, dat het vreemd stalen insect met z'n lange snuit er onsmakelijk en eenigszins griezelig uitziet. Maar tóch zwijgen hier alle praat-grage monden. Er tikt iets fel in je hart. Pong-pong-pong! En je speurt naar het mysterie van het ding. Want daar staat toch de, ja, dè trofee op automobielgebied, dè wagen van de groote courses. Geen heksen-kanon, met 'n kwart dozijn motoren, geschikt voor exotische zielen en niet voor de praktijk, neen, men bevindt zich voor den wagen, die de voornaamste practische races in 1927 won, dezen ijl-snellen Delage. Even zwijgen ! En .... hoeden af!

Een geheel ander beeld aanschouwt men op een der hoeken van den Marmon-stand, waar gelukkig het gelukkig gelaat van onzen vrind Dirk weer glundert. Op dien bewusten hoek bevindt zich een electrisch verlicht Marmonembleem, en bij dat embleem paradeert deinend onze ouwe makker Jean Corbière. De tijden, dat hij directeur van de PeterUnion was, en met 'n hoogen hoed achter het stuur van z'n wagen zat, waarom men hem „Gala-Peter" doopte, zijn ver. Jean verbrak de banden met de banden. Maar toch houdt hij de connecties met den automobiel-handel warm. Jean is tegenwoordig 'n soort van glas-in-lood-artist. Hij brengt transparanten e tutti quanti aan den man (desnoods ook aan de vrouw), en zijn Marmon-embleem is een van de vele welgeslaagde proefstukken. Het is beschaafd. Het is artistiek. Zelfs sjiek! Iets anders als dit laatste kan men ook bezwaarlijk van Jean verwachten....

Welke is de goedkoopste wagen op de tentoonstelling ? Zelfs de klassieke Moos van de moppen zou antwoorden: de Ford, meester! Welke is de duurste wagen van de expositie ? De Bentley! Kost, zooals dit wonder er staat op den stand van de Fa. Greve & Co., eventjes 32.000 gulden. Verkoopt men niet eiken dag. En als je hem koopt, krijg je nog deze boodschap mee: blijf asjeblieft met je handen van den motor — toch je eigen motor — af! Verzegeld, meneer! Waarom? Bentley zegt: hij is zóó goed, dat je er in de eerste vijfjaar niet naar behoeft om te kijken. Nog minder aankomen! Daarom geplombeerd! En verbreek je de zegels, dan is de garantie foetsjie. Mannen-taal, niet waar? Kracht! Gezonde kracht!

En de Ford ? Valt me niet mee! — zegt de een. Leg 'm op z'n rug, en je ziet krek den ouwe! — raadt een ander. Te ineengedrongen ! Te hoog nog op de wielen! Is er ooit in de wereld 'n ding zoo afgekamd als 'n Ford, en is er ooit 'n ding meer verkocht en gekocht ? Parbleu — wanneer ge niet inziet, dat hier al 't mogelijke wordt gegeven voor den laagst mogelijken prijs, koop dan een Rolls, klager! Ford heeft de menschen verwend met z'n krankzinnig lage prijzen en toch goede waar, en verwende menschen zijn net als verwende kinderen vaak vervelend!

Maar.... Ford's metamorfose, en desondanks Ford's lage prijs-noteering, zal den oorlog ontketenen. General Motors doen huiveringwekkend-kalm. Daar broeit iets. En de Whippet nam al 'n sprong naar omlaag, en als 'n Whippet springt, dan weten alle kynologen, dat 't in orde is. Tegenwoordig ook.... de automobilisten!

Dat men strijdlustig is, bewijst verder de martiale ridder op den Overland- en WillysKnight-stand, totaal in blik verpakt, en met 'n kolossale lans gewapend. Al schaft men ook in de moderne legers de lansen af, hier vecht men anders. Men zal 't spoedig zien....

Voor twee jaar stond op de toenmalige R.A.I.-show de race-wagen van Ascari zonder motor. Dat was 'n voorteeken, 'n symbool. Men zou uit alle wagens opperbest de motoren kunnen nemen....

De motor is op de hedendaagsche automobiel-tentoonstelling een bijzaak geworden. Niemand van het publiek heeft er verstand van, en ze loopen allemaal goed.

Koetswerken, meneer! Koetswerken, mevrouw! Ja, vooral mevrouw! In het bouwen van de beste, de puikste, de weelderigste carrosserieën, daarin concurreert men in afdeelingen (naar gelang van den prijs) op zulk een show.

Men verzint alles om dit onderdeel — neen, hoofddeel — van den automobiel zoo perfect mogelijk te maken, en het denkbeeld van onzen makker André Ceurvorst om den Amsterdamschen schilder Koelega op 'n Chrysler-roadstcr schoone rozen te laten