19
SPORT IN BEELD.
schilderen, is niet alleen éen bewijs Van verknochtheid aan de zeden der voorouders, die sjeezen en arresleden eveneens lieten bepenseelen, maar is ook. . . . een staaltje van handigheid.
Handig is ook z'n negertje. De afstammeling van Oom Tom trèkt. Kan het anders van zoo'n stukje geraffineerde mechaniek, het leven bijkans zelf?
Maar 't handigste op dezen stand is toch 'n technische nieuwigheid, nl. het uitgebalanceerde Chrysler-voorwiel, waardoor de zoo gevaarlijke „shimmy" wordt voorkomen.
Een pracht van 'n uitvinding, alhoewel ik al hoorde mompelen, dat zulk een verbannen van de „shimmy" in dezen dans-tijd eigenlijk niet te pas komt, en dat het heel vreemd aandoet, dat André Ceurvorst bij deze verbanning mee-helpt, Ceurvorst, die nota bene dans-kampioen van Nederland is!
Is de show mooi? Neen, schitterend! Zal de show slagen uit een handelsoogpunt ? Men is over 't algemeen optimistisch gestemd.
DAM DE
TULSA-
SMEEROLIËN
Men beweert zelfs, dat héél 1928 een goed jaar zal worden. Dus de show mag er zijn? Absoluut! Behalve misschien voor de koopers ! Want die loopen in een doolhof — zij het een brillante — nu ze moeten kiezen. Gevallen van waanzin hebben zich inmiddels nog niet voorgedaan!
Zooals gezegd — op den Studebaker-stand het „gouden" Erskine-chassis! Prachtig! En bij deze attractie een macht van mooie, robuuste wagens! Ook prachtig! Maar.... wat mij nog veel meer bekoorde, het was, dat wij er Herman Vintges weer terug-vonden, gezond van lijf en leden, Herman Vintges, geheel hersteld van een zware, gevaarlijke ziekte. Dat heeft mij, dat zal iederen insider van harte genoegen hebben gedaan. Het beste van de show!
En met een hartelijken gelukwensch aan dezen, oogenschijnlijk vaak ruwen, in zijn hart zoo nobelen, kerel eindig ik dan ook dit overzichtje.
John Buks heeft 'n nichie. 'n Schat van 'n nichie! Deze schat van 'n nichie gaat trouwen, en John Buks, d'r oom, heeft nichie 'n automobiel beloofd. Ze mocht er een gaan uitzoeken op de tentoonstelling. Brandkast na-geteld, en resultaat: zoo tusschen de drie en vier duizend pop! Desnoods iets goedkooper! Desnoods wat meer!
Enfin, ik verwacht eiken dag bericht, dat ze 'n wagen op den kop heeft getikt, maar daar krijg ik me het volgend kattebelletje.
Lieve Oom!
Wim en ik zijn op de show geweest. Dol gezellig, maar ook bar vermoeiend! Wat 'n wagens, wat 'n modellen, wat 'n kleuren! Legio, Oompie! We hebben gezocht en gekeken, en nog eens gekeken en gezocht. Wim hing tenslotte tusschen 'n Fiat en 'n Métallurgique, want die houdt van Europeesch, en ik was verkikkerd op 'n kleinen Chandler, maar ik voelde toch ook veel voor 'n Willys-Knight, want ze zeggen, dat die zoo lekker schuiven, en ook de meneer van de Hup kon zoo aardig praten, want ik ben dol op de Yankees, Oom, ik bedoel de wagens. Om kort te gaan, we wisten geen raad. Toen hebben we maar kruis en munt gedaan tusschen de Métallurgique en de Chandler, maar toen het de Méta was, toen had ik toch eigenlijk weer spijt van de Willys-Knight, die zoo lekker moet schuiven.
We logeer en in American, en kwamen, toen we naar 't hotel gingen, langs Citroen, en toen wou Wim met alle geweld, om van 't gezeur af te zijn, zoo'n kleinen Citroen, voor 'n kind, koopen, en hij lachte over later, dan zou zoo'n wagentje misschien méér te pas komen, en toen ben ik vreeselijk gaan kleuren, en ik vind Wim nou 'n draak.
Maar de tentoonstelling is de schuld van alles, want daar zie je niets dan wagens, en je wordt er gek van, als je moet kiezen. Oom, waarom houden die menschen eigenlijk zoo'n nare show?
Ik ben radeloos, dat ik u dit moet schrijven. Uw liefste Dolly.
P.S. Wim en ik hebben nu maar besloten om met 't koopen van een wagen te wachten totdat de tentoonstelling afgeloopen is.
Voor copy conform: JOHN BUKS.
Wat toch ook voortreflijk en schoon is! Aan welke voortreflijkheid en schoonheid men in deze dagen van ,,automobilitis" wel eens mag denken!