SPORT IN BEELD.
Van twee flinke en kranige Amerikaansche Sport-meisjes.
Elsie Muller en Chaterine Donovan.
4
(Door onzen Amerikaanschen correspondent.)
Het Amerikaansche meisje bezit in de sportwereld nog wel niet die medezeggingschap, die zij in de zakenwereld reeds veroverd heeft, doch langzaam maar zeker klautert de zwakke kunne ook op den sportieven ladder omhoog. De autoriteiten propageeren de competitie van vrouwelijke zijde allerminst. Over het algemeen zijn de vroede vaderen tegen de sport van meisjes. Men is van meening, dat wedstrijden schadelijk voor het vrouwelijk lichaam zijn, en men vreest o.m. dat het moederschap in gevaar wordt gebracht. De Amerikaansche Schaatsenrijdersbond verbiedt bv. gemengde wedstrijden, en ook op athletisch gebied worden de bokken streng van de schapen gescheiden.
Van schapen gesproken! Deze week heeft uw correspondent het genoegen gehad om twee Amerikaansche sport-meisjes te interviewen. Inmiddels zien deze girls er om den drommel niet schaapachtig uit. Flinke stevige vrouwtjes allebei: Elsie Muller en Catherine Donovan!
Elsie Muller heeft verleden week Zaterdag wederom het Damesschaatskampioenschap van Amerika gewonnen, terwijl Kitty Donovan zich als een toekomstig deelneemster aan de Olympische Spelen ontpopte. Miss Donovan, die een all-round athlete is, specialiseert zich op de 800 Meter!
Laten we Elsie het eerst aan het woord laten!
— I just can't seem to resist the ice! — klonk haar eerste gezegde, en dan vervolgde ze: — Mijn vrienden en familieleden hebben me vaak verzocht om het schaatsenrijden eraan te geven, because there's absolutely no money in it.
Ter verduidelijking van dit gezegde dient worden opgemerkt, dat men m Amerika niets voor niets doet. Men wordt stapelgek verklaard, indien men bij eiken kleinen dienst niet onmiddellijk een rekening presenteert. Geldmaken is het eenige levensdoel van gummi-kauwend Amerika.
Doch laten we Elsie weer aan het woord laten!
— De Schaatsenrijdersbond betaalt natuurlijk je reis- en verblijfkosten, doch meestal loopt het zóó, dat je er nog een weekje salaris uit eigen zak moet bijpassen. Ik was dan ook van plan om mijn schaatsen voor goed in het vet te zetten, toen Baptie, de beroemde rijder, tegen me zei, dat ik steeds beter werd op het ijs en dat ik nog een mooie toekomst voor me had. Enfin, ik ben blijven rijden en mijn doorzettingsvermogen heeft me nu voor de vierde maal het Dames-kampioenschap van Amerika bezorgd.
— In welke jaren was u kampioene? — vroeg ik.
— Ik won mijn eerste kampioenschap in 1921. Het volgend jaar was ik eveneens in het gelukkig bezit van de cocarde, doch daarna werd ik door mijn rivale Lela Brooks jaar op jaar in den eindstrijd geklopt. Totdat ik in 1926 Lela weer te vlug af was! Dit jaar kreeg ik van de zijde der Canadeesche meisjes veel competitie. Typisch, wanneer ik tegen Amerikaansche rijdsters uitkom, ben ik geen oogenblik nerveus. Zoodra rijdt er echter een Canadeesche schoone mee, of ik heb kippenvel van mijn kruin tot mijn voetzolen. En het is ook zoo gek; wanneer ik me heel erg inspan om te winnen, is mijn tijd lang niet zoo goed als wanneer het me tamelijk koud laat.
— Wanneer begon u schaatsen te rijden?
De Amerikaansche schaatsenrijdster Elsie Muller.
—■ Toen ik een kleine peuter was, nam mijn broer mij en mijn vriendinnetjes mee naar het „Reservoir", dat achter ons huis te Hastingson-the-Hudson ligt. Hij was natuurlijk veel sneller dan wij, doch we deden ons uiterste best, om mee te komen. Toen ik vijftien jaar oud was, ging ik officieel in training voor wedstrijden. En nu klop ik mijn broer! Hij zegt wel, dat het door het vele rooken komt, maar dat is natuurlijk maar een uitvluchtje. Ik ben sneller, that's all!
— U volgt zeker een strengen leefregel op om in goede conditie te blijven ?
—■ Het tegendeel is waar. Ik rook en drink niet, doch dat is ook alles wat ik voor mijn schaatscarrière nalaat. U moet weten, dat ik typiste ben op een advocaten-kantoor in New-York. Mijn uren zijn van half tien tot vijf. In mijn vrijen tijd moet ik trainen. Neen, mijn leefwijze is overigens geheel dezelfde als die van mijn kantoor-vriendinnen. Het feit, dat ik 's avonds nog heelemaal naar Hastings-on-the-Hudson moet reizen, maakt, dat ik gewoonlijk laat naar bed ga. Maar dat hindert me niet in mijn rijden. Ik durf het gerust tegen een heeleboel mannelijke rivalen op te nemen. Ja, ik weet, dat ik niet dien Ausdauer bezit, die de cracks hebben; vooral wanneer de spurt wordt ingezet mis ik de kracht, die zij nog over hebben, doch ik sta mijn mannetje!
— Kunt u uw kantoor verzuimen, wanneer u in andere steden moet rijden ?
— De directie is erg aardig voor me. Ze geven me elk jaar naast mijn veertiendaagsche vacantie nog twee weken extra om aan de Nationale kampioenschappen deel te nemen. Verre reizen kan ik natuurlijk niet ondernemen; dat zou te veel tijd eischen.
— Vindt u schaatsen-races gevaarlijk ?
— Een race van ervaren rijders is niet gevaarlijk. Wanneer je echter deelnemers hebt, die weinig routine hebben, dan kunnen er leelijke ongelukken voorvallen. Vooral in de bochten bij indoor-races! Dan kunnen sommigen zich niet door de bocht gooien en vliegen in volle
CHANDLER-SIX
De hypermodern uitgeruste 6 cylinder met 4 remmen, luchtfilter, oliefilter, One-Shotsmeering etc. 4 deurs Sedan vanaf
Fl. 4200.-
WILLY VAN DER DRIFT
PLETTERIJKADE 9
DEN HAAG