3

SPORT IN BEELD.

^iiiiiiiMiifi"iiiin iMiiiiiiiiiiiiiimmmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiifiiiiim i ■

PAVILLON „RICHE"

ZANDVOORT

Het gezelligste, voornaamste en meest bezochte etablissement in Zandvoort.

Gedurende de Wintermaanden geopend!!!

Zaterdags en Zondags Thé en Soiree Dansante.

Voor Clubs en Vereenigingen speciale condities.

Zalen voor partijen en vergaderingen beschikbaar.

Eigen wagenpark met permanente bewaking.

Een oordeel over

van Kempen.

Zooals te doen gebruikelijk is, zijn de winnaars van den zesdaagschen wielerwedstrijd, de Franschen Wambst en Lacquehaye te Parijs, bij het sportblad L'Auto te gast geweest. Bij die gelegenheid vertelde de manager van de renners, dat beiden in die zes dagen getoond hadden, over een goede maag te beschikken. Toch was hun menu vrij eenzijdig. Zij verorberden nl. samen vijftien kippen en driehonderd eieren. Het gesprek kwam uiteraard ook op de tegenstanders van de triumfators.

En al ras werd de naam van Van Kempen genoemd. Viel, de reeds genoemde manager

van de Franschen, die nu, tusschen haakjes, al vijftien sixdays hebben gereden, vertelde,

dat het publiek het volste vertrouwen stelde in den Hollander, voornamelijk door het aantal premies, dat Van Kempen in de wacht sleepte. Maar Viel had onzen landgenoot tijdens tal van zesdaagsche wedstrijden zélf verzorgd, en hij achtte dit rijden toch niet de juiste manier van doen bij zulk een evenement. Wanneer men rijdt om sprints te winnen, dan heeft men na eiken geforceerden rit geruimen tijd rust noodig. Zoo kon Van Kempen bij zulk een sprint wel eens een honderd meter uitloopen, maar dat is, volgens Viel, nog heel wat anders dan een.... ronde uitloopen. Hij achtte dit laatste en Van Kempen's tactiek, nl. punten verzamelen, niet vereenigbaar.

lBICj

Bric a Brac,

Tegenwoordig doet men die dingen zoo niet meer op z'n eentje. Maar dd. 20 Maart 1897 reed de Franschman Joyeux op z'n rijwiel van Parijs naar Amsterdam, en, ondanks tegenwind en regen, wist hij den afstand in den record-tijd van 34 u. 47 m. te rijden. Hetgeen een heele prestatie was, want de wegen waren slechter dan tegenwoordig, en.... de fietsen ook.

Weet ge, lezer, waarom de wielrenners achter motor-gangmaking tegenwoordig valhoeden dragen tijdens de wedstrijden, en hoe lang zij dat al doen ? Een ongeluk vormde de aanleiding. Dd. 30 Mei 1903 deed de Amerikaansche stayer Harry Elkes immers te Boston een val, waarbij hij door den, hem volgenden, gangmaker Stinton werd aangereden. Deze aanrijding had den dood tengevolge, want Elkes' hoofd werd verminkt. Ware zijn hoofd beschermd geweest, dan was het accident niet zoo noodlottig afgeloopen. Sinds dien tijd werd het dragen van valhoeden in Amerika verplichtend gesteld. En Europa volgde ras!

Wat verveelt vaak bij sprint-races ? Het kruipen en balanceeren door de deelnemers tot het oogenblik, dat de bel gaat. En ook dan zetten zij hun talmen nog wel eens voort. Reeds in 1899 scheen men daarover te klagen. Tenminste, in gezegd jaar kwam een oud-

Mlle. Rachel Dorange, de bekende Fransche amazone, bekend al door haar rit te paard Parijs—Berlijn en terug, is onvermoeid. Zij is thans gestart voor een raid met haar trouwen viervoeter naar Boekarest. Vraag: en wat moet er nu van den armen Berlijnschen huurkoetsier worden, die op weg is naar Parijs om MUe. Dorange een contra-visite te brengen? Is Rachel den ouden snorrebaard ontvlucht ?

renner met name Geo Lacy Hiller met een middel om het kwaad te bestrijden. Hij wenschte ook voor het rijden tot aan de eindspurt een zekeren tijd vast te stellen. Werd die overschreden, dan zou de voorzitter-kamprechter het recht hebben om de bel te luiden voor de laatste ronde, ook al zou men nog meerdere ronden hebben te rijden. Men heeft echter Hiller niet z'n zin gegeven, en het resultaat is, dat men.... nog altijd kruipt. Zelfs een kleine dertig jaar later nog!

Ook op het gebied van de hippische sport bestaan er phenomenen en allround sportsmen. Wat zegt men bv. van den Engelschen jockey W. Parvin, die onlangs tijdens een meeting te Liverpool in drie heel verschillende nummers uitkwam. Parvin startte nl. in een flat-race, een horden-ren en een steeple-chase.

Bij den zesdaagschen wielerwedstrijd te Parijs was een der hoogste premies, die werden verreden, de zg. „Prime du Tour de Monde", uitgeloofd door de directie van de HispanoSuiza-fabrieken, en zulks ter eere van den terugkeer van Costes en Le Brix, die met een Hispano-motor vlogen. De premie was in haar geheel 6000 francs groot, maar werd in twee deelen gesplitst, nl. Frs. 4000 voor den winnaar, Frs. 2000 voor den tweede geplaatste. De Amerikaan Winter, de partner van MacNamara, welk koppel opgaf, won de Frs. 4000. Cugnot legde op het restant beslag.