SPORT IN BEELD.
Helen Wills in „black and white" !
leggen, doch ik betwijfel het. Voor mij persoonlijk is Helen Wills te koel en te gereserveerd om „in love" te zijn met haar, en toch ben ik ervan overtuigd, dat men Helen als „Miss America" zou uitroepen, indien er een openbare verkiezing zou zijn. Met trots beweren de Amerikanen, dat Miss Wills het type is van het Amerikaansche meisje. Doch dat ben ik niet met hen eens. Helen Wills mist iets, dat de doorsneê Amerikaansche girl bezit, nl. sex-appeal. En zij heeft iets, dat de anderen missen en dat is haar pose, haar kalmte. Denk echter niet, dat Helen een saai, vervelend schepsel is! Zonder een geregeld bezoekster te zijn van de New-Yorksche nachtclubs vindt ze het wat leuk, om zoo af en toe met haar moeder en haar vrienden naar Roger Wolfe Kahn's „Perroquet de Paris" te gaan om te dansen. Gewoonlijk gaat ze om half elf naar bed. Ze geeft bij voorkeur géén hand, en ze gaat ook niet naar een bioscoop, omdat ze
| GARAGE YAN YUEREN |
g Corn. Krusemanstraat 56-62, AMSTERDAM.
Telefoon 22733-22835. S Bij Auto-ongelukken direct ontbieden j§
| AUTO-AMBULANCE. |
llllllllllllllllllllil ijjllllUlü
vindt, dat het tril-beeld haar oogen schaadt.
HelenrWills zal in Europa o.m. deelnemen aan de Fransche kampioenschappen te Auteuil. Na het Fransche tournament trekken zij — d.w.z. Helen, Mrs. Clarence A. Wills en Penelope Anderson — naar Engeland, waar op 15 en 16 Juni de Wightman Cup matches zullen worden gehouden. Tenslotte zullen de Amerikaansche speelsters deelnemen aan de Engelsche kampioenschappen, welke 25 Juni te Wimbledon aanvangen. Het Amerikaansche Wightman Cup-team is nog niet definitief samengesteld. Helen Wills maakt er natuurlijk in ieder geval deel van uit. Het is tevens niet uitgesloten, dat zij tot captain van dit team zal worden verkozen. Nu Bill Tilden het Davis Cup-team aanvoert, acht men het niet meer dan billijk, dat Helen de eere-plaats in het Wightman-team krijgt.
New-York, April 1928C
De Otterhond.
De jacht op otters is in 't bijzonder een geliefkoosde sport van de Engelschen. Men fokte er speciale honden voor. De desbetreffende meutes zijn niet talrijk, en bevinden zich voornamelijk in het bezit van rijke sportsmen. Desondanks is de jacht ook in andere landen, o.a. in Duitschland, verbreid, en de foto, die wij bij dit artikel afdrukken, geeft zelfs een Finschen Otterhond weer, hetgeen er op wijst, dat ook daar deze honden ingevoerd en gefokt werden.
De Otterhond heeft eenigszins overeenkomst met den Bloedhond. Hij is sterk en evenredig gebouwd. De kop is fraai gevormd, lang en in alle afmetingen groot. De huid is goed geplooid, doch niet zoo sterk als bij den genoemden Bloedhond, en is flink begroeid met hard haar. De hersenpan is verder lang en smal, zeer gewelfd, en eindigende in een sterk ontwikkelden achterhoofdsknobbel, terwijl de wenkbrauw-beenderen matig vooruit steken. De snuit moet van een goede lengte zijn. Wat de oogen betreft, deze zijn groot, diep ingezet en donker van tint. Het rood van het beneden-lid moet goed zichtbaar zijn. De expressie in deze oogen is vastberaden en moedig. De neus is groot, en altijd zwart, met flink ontwikkelde neusgaten. De kaken dienen breed en lang te zijn bij de neusgaten, hol en mager op de wangen, en vooral onder de oogen. De lippen zijn los en hangen neer. De Otterhond heeft krachtige en goed passende tanden. De ooren moeten laag aangezet zijn en zóó lang, dat ze tot over den neus reiken. Ze zijn begroeid met hard haar, doch zonder veder, verder voorwaarts met een sierlijken plooi tegen de kaken hangend. Van een goede lengte is de nek, verder is dit lichaamsdeel gespierd en van wammen voorzien. De
schouders moeten afvallen en tevens bijzonder gepeesd zijn. De borst is eerder diep dan breed, doch van degelijken omvang. De rug is diep, sterk en breed. De buik wordt matig opgetrokken gedragen. De flanken zijn wijd en ruim. De Otterhond heeft wijders krachtige en eenigszins geronde lendenen, rechte pooten, waarvan het beender-gestel sterk is. De dijbeenen van deze gespierde pooten en de spronggewrichten zijn sterk ontwikkeld. De voeten dienen groot, niet ineengedrongen te zijn, en ze zijn van zwem-vliezen voorzien. De ruw behaarde staart, die naar de punt korter wordt, wordt tamelijk hoog gedragen. Het haar is h?rd, ruw en lang, met kort en wollig onderhaar teneinde het lichaam warm te houden bij het lange onder water zijn, wanneer de hond op de otters jaagt. De kleur is grijs, aschkleurig, zwart of rood-bruin. De schouderhoogte is te noteeren op 60 tot 65 cm., terwijl de teven over 't algemeen iets kleiner zijn. Het gewicht is voor de reuen van 30 tot 35 K.G., voor de teven van ongeveer 25 tot 30 K.G.
" —» r\ tn
genezen
mei
PUROL
Dooi30-60,Tube80ct Bij Apoth. en Drogisten.
5