TREFKANSBEREKENING.
(Vervolg van bladz. 661, afl. 5, 29' jaargang).
De theoriën, verkondigd in het artikel „Beschouwingen over trefkans", voorkomende in het Marineblad, aflevering 5, jaargang 1914—1915, moeten in de praktijk kunnen worden toegepast.
In het algemeen kan men echter over slechts weinig series schoten met geschut van grooter kaliber dan 3,7 cM. beschikken om de trefkans-gegevens na te gaan. Een betrouwbaar inzicht in de trefkans toch kan men slechts verkrijgen, wanneer men kan beschikken over series, die uit een vrij groot aantal schoten bestaan.
Bij het zwaardere geschut bestaan tegen het afgeven van dergelijke series schoten groote bezwaren; de kosten, voornamelijk ontstaande door slijtage van de kernbuis, zijn te groot in verhouding tot het nut om over betrouwbare trefkansgegevens te beschikken.
Bovendien moeten de series onder zeer gunstige omstandigheden worden afgegeven. Wij merken n.1. op, dat, wanneer er een oorzaak is, die groote afwijkingen (in verhouding tot de afwijkingen, door de andere oorzaken ontstaan.) doet optreden, de oorzaken van de kleinere afwijkingen slechts zeer weinig invloed zullen uitoefenen op de grootte der middelbare afwijking.
Nemen wij twee oorzaken van afwijking, die in ééne richting werken, waarvan de middelbare afwijkingen zijn ax en a8, dan zal de middelbare afwijking der resulteerende oorzaak worden voorgesteld door 1/ (ai2 4- a22). Is nu bv. aY 5 maal grooter dan a2, dan is de middelbare afwijking der resulteerende oorzaak gelijk aan a2 I/26 = 5,099 #2 = 1,02 al. De invloed van de tweede oorzaak is slechts Vbo, dus nauwelijks bemerkbaar.
Teneinde een inzicht te verkrijgen in de afwijkingen, die een gevolg zijn van het kanon (en de munitie), moet men dus zorg dragen, dat bij het doen van de daarvoor benoodigde series schoten geen andere oorzaken van betrekkelijk groote afwijkingen aanwezig zijn.
Neemt men aan, dat de middelbare afwijking, tengevolge van de fouten in het richten, bij de schietoefeningen veel grooter is dan de middelbare afwijking tengevolge van de