64

Genoeg zij het dus wanneer wij ook nu het glansrijk succes vermelden, dat deze uitstekende zangeres ook thans verwierf. Tot wederziens roept men zulk eene kunstenaresse gaarne toe.

De heer Lotto speelde het eerste deel van het E-durconcert van Vieuxtemps voortreffelijk en maakte ook door het perpetuum mobile van Paganini groote sensatie.

De heer Deswert is een verdienstelijk violoncellist, die echter nog vele studiën behoeft, om zijnen grooten meester Servais te kunnen evenaren.

De orcheststukken waren als naar gewoonte niet genoemd , doch de uitvoering was niet berispelijk.

Blaas-Quintelvereeniging. Tweede soirèe, 7 Febr. 1862.

De quintet op. 88 van Reicha werd uitstekend schoon uitgevoerd en deed het eenigzins drooge der compositie vergeten. De stemming was voorbeeldeloos rein. De heer Krause blies op een nieuwe hobo uit de fabriek van den heer Geisler alhier, die door gelijkmatigheid van toon en zuiverheid in alle octaven zijn maker eer aandoet.

De piano-quintet op. 16 van v. Beethoven en de septuor van Spohr voor piano, fluit, hobo, clarinet, hoorn, fagot en contrabas zeer doelmatig gearrangeerd naar de bekende nonet door den heer G. A. Heinze, werden zeer goed uitgevoerd.

De sonate op. 85 van F. Kuhlau was een juweel van uitvoering vooral van onzen onvergelijkelijken vau Boom. Zulke kunstenaars zijn zeldzaam. Ook de heer von der Finck speelde zijne partij zeer goed. Het is onwedersprekelijk een talentvol pianist, daarom komen wij gaarne terug op eene vroegere aanmerking, die of den instrumentalist of het instrument gold en die gebrek aan legato-spel betrof. Nu wij met beiden weder kennis hebben gemaakt, zijn wij tot de overtuiging gekomen, dat onze aanmerking hoofdzakelijk het instrument betrof. Wij meenen intusschen dat, zoo de heer von der Finck zich meer met de eigenschappen van den bewusten Pleijel-vleugel wil vertrouwd maken , dat hij dan deze zwarigheid wel zal weten te overwinnen.

Fèlix Meritis. Zevende concert, 14 Februarij 1862.

Mev. Lemmens-S herrington trad na lange afwezigheid sedert haar eerste debut als jong meisje voor het eerst weer in de hoofdstad op en heeft ook hier den buitengewonen indruk achtergelaten , die haar optreden overal kenmerkt. Het is ook eene weldadige verschijning eene zangeres te ontmoeten, die bij uitgebreide stemmiddelen tevens volkomen meesteres is over baar buigzaam orgaan. Is mev. L e m m e n s door den aard van haar geluid, dat zeer welklinkend, doch niet groot is, als van zelf tot het coloratuur-vak aangewezen, en heeft zij op dit concert in de variatiën op een thema van Mozart en de aria uit de Pardon de Ploërmel hierin voortreffelijke eigenschappen ontwikkeld , zoo is dit niet uitsluitend hare roeping, maar heeft zij Schubert's junge Nonne ook met diep gevoel en zeer schoone opvatting gezongen.

De heer Willem Coenen speelde Beethoven's schoone piano-concert in C-mol voortreffelijk en oogstte met zijne fantaisie voor de linkerhand en de Marche dTsly van Meijer vele lauweren in. De beide laatsten zijn echter niet meer dan parade-stukken.

De Liszt op de fluit, de heer Terschack uit Weenen vergeve het ons als wij de meening zijn toegedaan , dat de enormste zwarigheden , op eene fluit ver¬

toond , ons niet kunnen behagen, als zij niet gepaard gaan met meer zuiverheid van intonatie en vastheid van embouchure.

In plaats van de aangekondigde symphonie van Haydn speelde het orebest Mendelssolin's Fingalshöhle niet zeer fraai; daarentegen werden Beethoven's Coriolan en Weber's Prèciosa beter uitgevoerd.

Fèlix Meritis. Achtste concert, 28 Februarij 1862.

Twee solisten, zoo als mev. Lemmens en Vieuxtemps op eenen avond te kunnen hooren, behoort tot de zeldzaamheden.

De zangeres, hoewel eenigzins verkouden en daardoor niet in het bezit van al hare stemmiddelen, wist vooral door de voordragt van zeer moeijelijke variatiën de geestdrift van het publiek te ontvlammen; welligt om bovengenoemde reden vonden wij de aria van Pacini minder voor haar geschikt.

Vieuxtemps is nog immer een uitstekend kunstenaar , zoowel executerend als componerend. Zijn nieuw viool-concert in A-mol is eene degelijke compositie in een' nieuwen vorm, die zijn schoonen toon goed deed uitkomen. In zijne eerste werken vonden wij echter meer frischheid.

In eene fantaisie op thema's uit Lucie en twee andere compositiën met piano begeleiding werd naar ons inzien wel wat veel de oppervlakkige salon-stijl gehuldigd. Vieuxtemps had buitengewoon succes en werd bij zijn optreden met fanfares ontvangen.

Het orchest speelde de vierde symphonie van R. Schumann vrij slordig. Van de ouvertures ging die van v. Bree in D-dur zeer goed.

Maatschappij tot bevordering der Toonkunst. Uitvoering voor het fonds op 22 Febr., in het Park.

De Schepping, van Jos. Haydn, een werk zoo vol frissche gedachten, drie solisten als mev. Lemmens en de heeren O 11 o en B e h r , dat was voorzeker eene gelukkige greep van ons afdeeling-bestuur. En toch was de zaal niet buitengewoon bezet. Aan de vier guldens entre'e-prijs (waarvan de leden maar de helft betaalden) mag men dit niet toeschrijven , daar de Palli-Schwindel, waar wij thans in leven, veel duurder ons te staan komt. Het is een getrouw beeld van den wansmaak en van de zinnelijkheid van ons publiek.

Aan de eene zijde een verheveu en klassiek werk met voortreffelijke krachten uitgevoerd, aan de andere: eene slechte Italiaansche opera , met wel is waar eene verblindende zonne , maar met zoo veel dwaallichtjes verder georneerd, dat aan een harmonisch genot niet te denken valt.

Als wij deze uitvoering als eene zeer schoone prijzen , dan moeten wij in de eerste plaats lof toebrengen aan bovengenoemde solisten.

Mev. Lemmens-Sherrington toonde de ernstiger rigting in de kunst met geluk te beoefenen en zong de door Haydn zoo dankbaar behandelde sopraanpartij voortreffelijk. Het herhaalde malen ondenkbaar lang uitgehouden woord Licbe in de groote aria in F-dur was niet naar onzen smaak, evenzoo de ook wat gerekte s> in het laatste duo van Adam en Eva.

De heer Rudolf Otto uit Berlijn, die voor het eerst alhier zong, bezit eene fraaije en heldere tenorstem en is in allen deelc een geoefend zanger, die zijne partij als een goed kunstenaar vervulde. Wat meer warmte