Marineblad

Het Recht van Angariae (over welks rechtmatigheid in het Volkenrecht geen eenstemmigheid bestaat) is het recht van een Oorlogvoerende om binnen zijn rechtsgebied onzijdige schepen op te eischen voor de uitvoering van bepaalde diensten80).

Naarmate de tijd voortschreed werden de resultaten van den onbeperkten duikbootoorlog geringer (in 1918 niet meer dan 3.230.000 ton) en het gebrek in Duitschland grooter. Dit leidde tenslotte tot de Duitsche ineenstorting.

Ondervolgend staatje geeft een overzicht van den invoer in Nederland en de Scandinavische landen vanuit de Vereenigde Staten (in millioenen francs):

Van 1 Juli 1916 Van 1 juli 1917

tot 1 Juli 1917 tot 1 Juli 1918

Nederland 545 31

Zweden 222 21

Noorwegen 410 126

Exporten vanuit Nederland, Denemarken en de Scandinavische landen naar Duitschland (in millioenen francs) gedurende de laatste beide jaren van den oorlog, vergeleken met die van 1913:

1913 1917 1918

Nederland 2825 632 316

Zweden 250 458 379

Noorwegen 125 196 110

Denemarken 250 634 399

En ter vergelijking tenslotte nog het volgende staatje:

Import in Engeland en Frankrijk vanuit de Vereenigde Staten (in millioenen francs):

Van 1 Juli 1913 Van 1 Juli 1916 I Van 1 Juli 1917

tot 1 Juli 1914 tot 1 Juli 1917 tot 1 Juli 1918

Engeland 2.970 10.230 9.980

Frankrijk 765 5.055 4.415

Het totale bedrag van den Engelschen import bedroeg in 1913 19 milliard francs en in 1918 33 milliard francs; de Duitsche import bedroeg in 1913 14 milliard francs en in 1918 nog slechts milliard francs.

80) Vanselow, Völkerrecht, p. 191.

1486