Marineblad

Dat deze geïmporteerde nieuwlichterij van een officier, die niet eens oorlogspractijk had van den Spaansch—Amerikaanschen oorlog, niet direct werd aangenomen, spreekt wel vanzelf. Toch krijgt men niet den indruk, dat zijn chef Adm. Rodgers geheel wars van zijn ideeën was; doch deze kon hoogstens toestaan, dat zijn eskader volgens een andere methode werd geoefend en dit was voor Sims niet genoeg. Het Navy-Department bleef doof voor de brieven en rapporten uit China, dat immers zoo ver weg was. In zijn Europeesche jaren gewend aan eigenmachtig optreden, direct en heftig in zijn methode, greep Sims toen naar een even ongebruikelijke als voor hem gevaarlijke methode om Washington wakker te schudden. Hij schreef een vurigen brief rechtstreeks aan President Theodore Roosevelt, vrijwel direct nadat deze na den moord op President Mc.Kinley in October 1901 het Witte Huis had betrokken. Roosevelt was „assistent secretary of the Navy" in de kritieke periode van 1897— '98, doch was nog tijdens den Spaanschen oorlog met de door hem zelf geformeerde cavalleriedivisie („Roosevelt's Rough Riders") naar Cuba vertrokken. Sims, die even oud was als Roosevelt, wist dus zeker met een man van actie te doen te hebben en waagde het erop. Om zeker te zijn, dat zijn brief niet begraven zou worden, adresseerde hij een afschrift aan den „Secretary of the Navy" Loeb met een binnenomslag eveneens aan den President.

Eenige maanden bleef Sims in onzekerheid hoe de bom zou barsten.

In Februari 1902 benoemde Adm. Rodgers Lt. Sims tot „Fleet intelligence officer" en leider der artillerie-oefeningen. Althans in het „China-Station" begon Sims veld te winnen; vele jongere officieren behoorden reeds tot zijn vurige aanhangers en de steun van den Eskadercommandant hielp hem het conservatisme der ouderen overwinnen. De richtmiddelen werden op eigen houtje verbeterd; „Scotts dotter" en snellaadinrichtingen geïmproviseerd, moderne schijven vervaardigd; er werd geoefend en geschoten onder leiding van door Sims geïndoctrineerde officieren aan boord van alle schepen van het eskader.

Sims' methode van doctrine-vorming is feitelijk steeds dezelfde gebleven. Hij heeft altijd begrepen, dat nieuwe methoden slechts gemeengoed worden door schoolvorming en niet door officieele sancties op persoonlijke voorstellen. Anderzijds overwint een school met gezonde ideeën op de vloot op den duur veelal de meest hardnekkige officieele tegenwerking. Bovendien zien we, dat ook Sims begreep de magische invloed van den daad; hij wachtte geen goedkeuring van zijn plannen af; hij begon van onderop. Hij liet werken en schieten, hij hield besprekingen, overtuigde en had het China-

450