138

adressen van adhaesie aan het Bestnur's adres, den Minister werden toegezonden. — Men bedenke wel dat bij inwilliging van ons verzoek een vrij belangrijke inkomst voor onzen handel gewonnen werd. A., 13 Mei 1869 K. H. S.

Het een en ander over Henri Rochefort en zijn •Lanterne.*

Henri de Rochefort-Lucaï werd in Juli 1832 te Parijs geboren. Zijn jeugd ging zonder veel bijzonders op te leveren voorbij j op school behaalde hij voor zijne verzen den eersten prijs en op 16iari'»en leeftijd werd hij reeds redacteur van een blad , dat alleen in manuscript onder vrienden verspreid werd en den naam van Le Collége droeg. Dit blaadje had zijn ontstaan te danken aan de revolutie van '48 en had voornamelijk ten doel om de zoogenaamde tirannie der professoren en schoolmeesters tegen te werken en in een bespottelijk daglicht te stellen. Zoo als licht te begrijpen is, bleef dit blaadje niet lang m leven.

In 1858 verscheen hij voor het publiek met een artikel in de Presse theatrale van Giacoommelli. Hij ontving voor zijne medewerking geen honorarium, maar maakte door zijne scherpe en vinnige artikels ,dat een groot aantal der abonné's hun abonnement opzegden. Daar de redacteur en uitgever hem op deze wijze als medewerker nog te kostbaar vonden gaven zij hem zijn ontslag. Hij deed zijn best om aan een ander dagblad medewerker te worden, doch zijne pogingen werden met geen goeden uitslag bekroond. Een paar zijner vrienden . die medelijden met hem hadden , maakten, dat hem de medewerking aan de Diclionnaire de la conversation aangeboden werd. Dit aanbod nam hij met graagte aan en leverde voor dit werk o. a. het artikel Clairville, dat no" tegenwoordig met zijnen naam geteekend is. In 1859 kwam hij door bemiddeling van den heer Lange-Lévy, een der eigenaren van den Charivari, met den redacteur van dit blad, den heerÏAXiLE Delord in kennis, die hem als medewerker opnam. Hij werd belast met de afdeeling kunsten , en voornamelijk met de kritiek over het tooneel concerten enz. Hij raakte hierdoor in kennis met vele beroemde acteurs en schrijvers, en vooral sloot hij een 'teedere vriendschap met den algemeen bekenden teekenaar Cham. Ook voor dit blad was zijne medewerking maar van korten duur. De redacteur kreeg van de regering eene waarschuwing naar aanleiding van eenige , door Rochefort gebezigde, uitdrukkingen, die beleedigend voor de regering waren. De redacteur achtte het dus raadzaam aan Rochefort zijn ontslag te geven.

Om in zijn levensonderhoud te voorzien , begon Rochefort zijne krachten aan het tooneel te wijden. Hij schreef eenige blijspelen , die met graagte ontvangen werden en menige opvoering belee'fden. Vooral vvas dit het geval met Les roueries d'une ingénue en L'homme da Sud, die een buitengewoon succes hadden.

Toevallig raakte hij in kennis met den redacteur van den Figaro den heer de Villemessant. Deze bemerkte, onder bet spreken dat er in Rochefort wel iets goeds zat, en dat hij hem voor zijn courant best gebruiken kon. Hij stelde hem voor medewerker aan zijn blad te worden met een honorarium van 500 fr. per maand. Hij behoefde slechts eenmaal 's weeks een hoofdartikel te leveren.

De kroniek, die Rochefort voor den Figaro schreef, stelde dit blad aan vele onaangenaamheden bloot en de heer de Villemessant werd zelfs heimelijk gewaarschuwd, om zich van zulk een gevaarlijk medewerker als Rochefort was, te ontslaan, daar diens artikelen met alleen noodlottige gevolgen voor hem zelf, maar ook voor den redacteur konden hebben. Villemessant gaf aan dezen goeden raad gehoor en met leedwezen nam Rochefort zijn ontslag.

Rochefort werd langzamerhand verstoord op het gouvernement dat zoo dikwijls de oorzaak was, dat hij uit zijne betrekking ontslagen werd. Hij zeide eens tot een zijner vienden : «On vent m'empêcher de casser les vitres chez les antres, et bien ! j'aurai ma maison a moi » Hij wilde nu zelf een weekblad oprichten, dat alleen door hem geschreven zou worden, waaraan hij geen medewerkers noodi" had en waarvan de gevolgen dus alleen op zijn hoofd zouden nederkomen. Hij wilde aan zijn plan echter geen gevolg geven , vóór dat de zoo gerucht makende wet op de vrijheid van drukpers afgekondigd was. Met zim Lanlerne in de hand wachtte bij die afkondiging'af en zoodra dit laatste geschied was, liet hij het le nummer van zijn tijdschrift het licht zien. Dit nummer werd met zekere onverschilligheid ontvangen. De stedelijke regering vond er echter iets in , dat gevaarlijk voor haar was, en maakte gebruik van haar recht, om den verkoon der nummers op de openbare straat te verbieden. De trek naar het verbodene liet zich dadelijk gevoelen j het publiek werd door de regering zelve op d,e roode boekjes attent gemaakt, en de algemeene aandach werd daarop gevestigd, met dit gevolg, dat er duizenden verkocht werden en de redacteur, na verloop van één week, 10000 fiar.es zuiveren winst ir, zijn 2ak stak. Toen men zag dat de Lanlerne zulk een hooge vlucht nam, verschenen er spoedig eene menigte soortgelijke blaadjes ten minste soortgelijk wat het formaat en de uitvoering betrof. Le lampion, la Chandelle, la Veilleuse, la Lanlerne magique, thlevgnoir, les Mouchettes enz. enz. zagen het hcht om met zijn orgaan te concurreren , maar werden spoedig gestaakt. Ook de parodien op Rochefort's naam bleven niet uit Men zag geschriften verschijnen, die de namen van Ragefobt Buchffort als auteur op de titels droegeu. Een weinig later, toen'in Frankrijk door de rechterlijke macht op Rochefobt's Lanterne een domper gezet was, met andere woorden, toen de uitgave in Frankrijk verboden was en de Lanterne in den vreemde ontstoken werd, waren er in Parijs twee weekbladen , die haar vervingen : la Cloc'he door Pehragus, nom de plume van L. Ulbach, waaronder hij voorden Figaro een reeks belangrijke brieven leverde, en le Diable a quatre, I

geschreven door de heeren de Villemessant , A. Duchesne , Ed. Lockroï en een onbekend medewerker. Toen deze op hunne beurt eenig succes hadden , kwamen er eenige concurrenten opdagen ; voor la Cloche kwam als concurrent le Tocsin, voor le Diable a quatre kwam le vrai Diable <t quatre.

Met Rochefort en zijn tijdschrift werd duchtig den draak gestoken in de vlugschriften L'avani-Garde, VInfiexible, la Foudre en Rochefort l'assommeur. Hij, in plaats van die keffers te negeeren en geen notitie van hen te nemen, beging de dwaasheid om de schrijvers, zekere heeren Marchal, die onder den naam van Bussv & Stamer die boekjes in het licht zonden, voor de rechtbank te dagen. Zij verloren hnn proces en werden tot betaling eener schadeloosstelling veroordeeld. Rochefort meende dus het goede recht aan zijne zijde te hebben en gaf aan iemand, die hem mondeling beleedigde, een slag met zijn rotting. Zijn beleediger deed hem voor dien e'e'nen slag een proces aan, dat Rochefort verloor en waarbij hij tot 4 maanden gevangenisstraf veroordeeld werd. Toen hij nog om deze reden in de gevangenis zat, was er een proces over zijne Lanlerne in behandeling, dat hij ook verloor en waarbij hij weder tot eenige maanden gevangenisstraf veroordeeld werd. De vervolgingen te»en de reeds verschenen afleveringen vermeerderden spoedig de maanden zijner gevangenisstraf en het bedrag der door hem te betalen boeten. N°. 11 bezorgde hem een jaar gevangenisstraf en 10,000 francs boete, N°. 13 een gelijke som als boete en 13 maanden gevangenisstraf, alles buiten en behalve de aanzienlijke proceskosten. — Toen Rochefort zag dat ieder Nummer dat in Frankrijk gedrukt werd, hem meer kostte, en toen de uitgave in Frankrijk bepaald verboden was, liet hij zijn weekblad in Brussel het licht zien. Nu kregen de douanen en de politie, die den invoer in Frankrijk moesten beletten, de handen vol werk, terwijl het in Europa bij duizenden verspreid werd. Rochefort werd eensklaps een man van gewicht. Iedereen sprak over hem, de een met bewondering, de ander met minachtin». Hem werd zelfs in België eene politieke candidatuur aangeboden. Zijne populariteit werd nog vermeerderd door tal van biographiën en brochures. Le vrai Rochefort, Rochefort de'pulé, l'Almanach de la Lanlerne enz.; door voorwerpen van galanterie, zooals kleine gouden of zilveren lantarentjes aan horologiekettingen te hangen, door portretten, enz. enz.

De tactiek van Rochefort is niet, om die personen die hij wil aanvallen , rechtstreeks grofheden te zeggen, maar ze zooveel mogelijk door aanhalingen uit hun eigen werken of redevoeringen , met hnn eigen wapens te slaan. Vooral aan de werken van Napoleon III, aan zijne manifesten als president, aan zijn dagbladartikelen die hij als gevangene te Ham schreef, heeft hij veel bouwstoffen voor zijne Lanlerne ontleend. Men heeft zelfs beweerd dat een der laatste, in Frankrijk verschenen, nummers geheel samengesteld was uit citaten der werken^ van den Keizer. Het is een van die Nummers die dadelijk, zelfs vóór de uitgave, in beslag genomen werden. Deze manier van aanvallen kwetst nog meer en veel pijnlijker dan regtstreeksche aanvallen , want over 't algemeen houdt men er niet van om met zijn eigen wapens geslagen te worden.

Die iets meer van Rochefort en de Lanterne lezen wil, verwijzen wij naar de iu 1868 verschenen boekjes: Biographie compléte de H. Rochefort par un ami de dix ans en Rochefort et la Lanterne, waaraan wij bovenstaande bijzonderheden ontleenden.

A- L. D. P.

Iu de Vereenigde Staten zullen binnen kort nieuwe postmerken ingevoerd worden, die niet enkel onderscheiden zijn in kleuren maar ook geheel verschillende karakteristieke voorstellingen dragen. Die van een cent geven het portret van Franklin te zien; die van twee cent een postiljon te paard; van drie cent een stoomende lokomotief- van zes cent bet portret van Washington; van tien cent de Amerikaa'nsche arend en het schild op een veld van sterren, omgeven door wolkenvan twaalf cent een stoomboot in volle zee; die van vijftien cent stelt voor de landing van Columbus in de nieuwe wereld , zijnde eeüe keurige kopij in miniatuur van de schilderij van dat onderwerp in de Rotunda te Washington. Dit postmerk is even als de nog volgenden in twee kleuren gedrukt. Die van 24 cent geven een fraaie naauwkeurige voorstelling vau de onafhankelijks-vcrklaring in 1776 met portretten van de celebriteiten van die dagen. Die van 30 cent stellen nog eens voor het Amerikaansche wapen, rustende op veldstandaarden. Die van 90 cent eindelijk brengen hulde aan Lincoln door het dragen van diens-portret.

Dc Bermann, een Duitsch nieuwsblad dat in Londen verschijnt, is dezer dagen in andere handen overgegaan. Als een opmerkelijk nieuw staaltje van de veranderlijkheid der Duitsche politieke leiders moge dienen dat dit blad nu elf jaren geleden, opgericht werd door den welbekenden democraat Kinckel, en steeds uiterst democratische leerstellingen verkondigde , terwijl het thans wordt geredigeerd door Prof. Heinbmann, een gematigd voorstander van de staatkunde des graven Bismarck.

gedrukt bij c. blojimendaal.