De Duitsche souvereiniteit in den Stillen Oceaan.

Meermalen is in dit tijdschrift aangetoond hoe Duitschland zijn koloniaal gebied tusschen dat der andere koloniale mogendheden heeft ingeschoven, hoofdzakelijk ten koste der aanspraken van Engeland op alle overzeesche landen en oorden, die nog niet onder beheer staan van beschaafde of semi-beschaafde regeeringen. Zooals te verwachten was, zou de vastberaden wil van den Rijkskanselier tot een voor Duitschland's belangen gunstige uitkomst leiden. Inderdaad, kon het bij Engeland geen ernst zijn, bij alle moeielijkheden, waarmede het in het binnen- en buitenland op dit oogenblik te worstelen heeft, zich nog te verzetten tegen de koloniale eischen van den machtigsten Staat van het vaste land. Engeland heeft wijselijk toegegeven en zich zoo goedschiks als het kon in het onvermijdelijke geschikt. Het laat Duitschland bezit nemen van een deel van Nieuw Guinea, en, hierbij zij opgemerkt, dat bij de onderhandelingen der beide mogendheden nadrukkelijk is aangevoerd: dat hare overeenkomsten natuurlijk zouden worden gesloten onder volledige erkenning der reeds bestaande rechten van Nederland op het bezit van zekere gedeelten van Nieuw Guinea. Buitendien heeft tusscheu Duitschland en Engeland eene verdeeling van grondgebied