422

schappij verwekt tegeningenomenheid jegens zijn persoon, en wanneer daarbij komen de verhalen van de exorbitante prijzen, die hij voor zijn handelsartikelen vergt, vooral van den kleinen man (men leze Inlandsch hoofd), waardoor deze afgezet zoude worden, dan is hun vonnis geveld, x^ls uitzuiger van den kleinen man, zijn zij gevaarlijk voor de openbare rust, daar zij de gemoederen ontstemmen en door hun fanatisme tot verzet rijpen en, niet de minste ongeregeldheid heeft plaats dan wel onlusten breken uit, of de Arabier heeft direct of indirect daartoe aanleiding gegeven, of is er de aanlegger van; zooals men dat gewoonlijk bij plaats gehad hebbende ongeregeldheden onder de Inlandsche bevolking in de nieuwsbladen kan lezen en door den Minister van koloniën in de Tweede Kamer hoordet verklaren.

Toch zijn zoowel die verklaringen als die vermoedens geheel bezijden de waarheid, wat wij ons voorstellen hieronder in het kort aan te toonen.

De Arabieren, die in Indie komen, trachten door handel te drijven eerst in hun eerste lévensbehoeften te voorzien, later gezetene en rijke handelaren te worden. Voor het grootste gedeelte van het laagste gehalte van de Arabische bevolking van Hadhramaut, ontzeggen zij zich geen enkele ontbering, staan voor geen enkele moeilijkheid om te kunnen handeldrijven. Indien zij maar wat kunnen verdienen loopen zij, alsof zij onvermoeid zijn, den ganschen dag om de goederen van hun heer en meester, die hun aan een onderkomen geholpen en werk verschaft heeft, met voordeel te verkoopen. De zwaarste verplichtingen nemen zij op zich en de hardste voorwaarden aan, wanneer zij slechts goederen kunnen krijgen om die voor eigen rekening en risico te mogen verkoopen, want is hun dat gelukt, hebben zij door hun arbeid kunnen toonen aan die reeds rijk geworden Arabische handelaren, dat hun dat vertrouwen kan geschonken worden, dan hebben zij den eersten stap gedaan op den weg,