235

„ Er worden door sommige personen pogingen in het werk gesteld om eene onafhankelijke republiek te vestigen in het uitgestrekte gebied, waarop Frankrijk en Brazilië sedert het tractaat van Utrecht gelijkelijk beweren recht te hebben. Zulk eene onderneming is in handtastelijken strijd met de vorderingen van beide Staten en met den in 1862 door hen getroffen modus vivendi tot regeling van den politiedienst in een gebied, dat derden zonder overweldiging zich niet kunnen toeëigenen. In deze omstandigheden kan noch de regeering der Fransche republiek, noch die des keizers van Brazilië de vestiging van de zoogenaamde republiek van Counani toelaten."

Daarop heeft zich Jules Gros ontdaan van bijna alle door hem benoemde waardigheidbekleeders. Een in behoorlijken kanselarijstijl vervat besluit heeft bekend gemaakt, dat de benoeming van Louis Boisset tot zijn consul-generaal te Parijs door hem ingetrokken is. Zoo ook is gedaan met alle andere benoemingen, uitgezonderd een, die van J. F. Guigues, die het geluk heeft gehandhaafd te blijven in zijne betrekking als Minister van Staat van Counani. Jules Gros heeft verder de voorzorg gebruikt om ter openbare kennis te brengen, dat alle handelingen, verbintenissen, concessien, tractaten, enz., uitgegaan of gesloten door zijn gewezen consul-generaal, van nul en geener waarde zijn en blijven. Voortaan, laat hij er „p volgen, zullen alleen die handelingen erkend worden als geldig en de regeering van onafhankelijk Guyana (Counani) bindende, welke door hem, Jules Gros, president voor het leven, onderteekend zijn.

Louis Boisset, heeft, van zijn kant, ook al in behoorlijken kanselarijstijl, een besluit bekend gemaakt, waarbij alle waardigheidsbekleeders der republiek, in weerwil dat ze door Jules Gros ontslagen zijn, gehandhaafd blijven in hunne betrekking. Het besluit is mede-onderteekend door den „secretaris-generaal der legatie" P. Loyer.

In Parijs zelf wekt dit kluchtspel reeds sedert eenige weken den goeden luim op van het publiek, dat altijd tot spotternij