236

gezind is. Sommigen beweren, dat achter de geheele zaak niets anders schuilt dan eene vernuftig uitgedachte reclame van de heeren Jules Gros en Louis Boisset, en dit zou wel het fin mot de Fhistoire kunnen zijn.

In der tijd is door den heer Sluiter voor Nederlandsch Indie het stelsel van transportkabels aangeprezen, dat echter nog nergens aldaar in toepassing is gebracht. Dat dit stelsel echter deugdelijk en soms economisch toegepast kan worden, blijkt uit het navolgende bericht van het tot stand komen van een transportkabel aan den Duitschen Bijn:

Voor eenige dagen hadden wij gelegenheid iets nieuws op industrieel gebied te aanschouwen. Door de heeren Gebroeders Peters en Co., exploitanten van bazaltgroeven, woonachtig te Nijmegen en te Honnef a/d Rijn, werd nl. op 18 Augustus een groot werk voleind en in gebruik gesteld, zijnde een luchtspoorweg (Drahtseilbahn), die eene der door hen geëxploiteerde bazaltgroeven, den Asberg, bij de Hollandsche aannemers van publieke werken welbekend om de uitmuntende qualiteit zijner bazaltzuilen, met den Rijn, nabij Rheinbreitbach, verbindt.

Reeds van den aanvang der exploitatie van die groeve door genoemde firma zocht zij naar geschikte middelen om het transport der bazaltzuilen naar den Rijn, zijnde een afstand van ruim 2 uur gaans, te vergemakkelijken, daar dit tot nu toe steeds per as moest geschieden en dus buitengewoon kostbaar en tijdroovend was. De aanleg van eenen gewonen spoorweg, zooals andere bazalt-industrieelen dien hebben, was voor haar wegens de ligging van den Asberg ondoenlijk, weshalve zij na rijpe overweging besloot tot den aanleg van een luchtspoor, een transportmiddel, dat wel reeds voor andere industrieën, voor de bazaltindustrie evenwel tot heden niet gebezigd was.

De uitvoering daarvan werd opgedragen aan de bekende firma Adolf Bleichert en Co. te Leipzig-Gohlis. De geheele